zaterdag 8 juni 2019

Vogelaar, kikkerraar, vlinderaar

         

Ik had  eens verteld dat ik na het vijverrondje met Puck even de parkhut binnenloop om te kijken of de vogels genegen zijn zich te laten zien

Volgens de echte vogelaars dien ik daar om 5 uur 's ochtends te zitten, maar dat verrek ik toch echt. Geen mens haalt mij om 5 uur uit bed zonder reden..

Dus moet ik het doen met de restjes. En wat voor restjes, ik liep binnen op het liefdesspel van een paar vinken. Ma vink was nogal veeleisend en pa moest voeren. En dat deed hij nadat hij tot de orde geroepen was.

Op warme dagen vind je bij de vijver ook de liefdesrelaties van de kikker. Terwijl Puck ligt te slapen, lig ik op mijn buik de kikkers te fotograferen.

Moeder en dochter 🤣🤣

Hellen kwam aan met een pop van een vlinder. Er was geen fotograaf op het resort (die waren om 5 uur vertrokken) dus uiteindelijk kwam ze bij mij, ook een  fotograaf 🤣🤣.  

Na de nodige foto's besloten we dat de pop bij ons in de camper zou blijven en dat ik regelmatig een foto zou maken van van het ontpoppen van wat waarschijnlijk een geweldige vlinder zou worden. Ik heb lang gezocht in mijn determinatie app, maar kon niets vinden en heb mij uiteindelijk gewend tot de Vlinderstichting met de vraag of zij licht in de duisternis konden brengen. Nou, en dat konden zij. Per mail werd ik op de hoogte gebracht van het feit dat ik een pop van de Iiepenzigzagwesp (hoe verzin je het)  aan het grootbrengen was en mij werd aangeraden de pop achter gaas te bewaren. Het "ding" heeft in Nederland geen natuurlijke vijanden en zijn funest voor de Iepen (en gemeen tegen mensen 😉)

En daar zat ik mee in de camper 😳

D'r uit!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten