Moulin des Chaules - Maurs

Langzamerhand moesten we toch weer noordwaarts en ik herinnerde mij een camping uit een heel grijs verleden. Eentje waar de kinderen uit de auto werden geladen en dat je dan moeite moest doen ze weer terug te zien. Niet vanwege de disco's maar omdat de campingbaas met de tractor met de kinderen het bos inging om hout te sprokkelen voor het vuur. Daar kon je dan "stok"brood boven bakken. 's Ochtends moest eerst de waterbak van de molen geïnspecteerd worden omdat in de nacht kleine waterslangen in de bak gekomen waren en omdat je dan niet kon zwemmen in de molen bak.  Ze waren er maar druk mee, die kids en onderwijl probeerde de campingbaas ze liefde voor de natuur bij te brengen. Je kon gaan eten bij een naburige boerderij "wat de pot schaft" en soms kreeg je zelfgemaakte paté die de kinderen weigerden te eten omdat dat leek op kattenvoer maar wat weer goedgemaakt werd door de huisgemaakte profiteroles; ijssoesjes overgoten met heerlijk warme chocoladesaus. ..

Je vraagt je dan af of die camping misschien nog bestaat?
Daar kom je achter door er (zonder verwachtingen) te gaan kijken. ...en
het antwoord? ja, deze camping bestaat nog!

Weliswaar met een andere eigenaar maar de sfeer is nog precies eender. Een heerlijke plek langs een stromende beek (vooral ideaal voor de hond), rustig, lekker eten bij de eigenaar, de tractor uit de vorige eeuw waarmee hij nog steeds caravans naar boven sleept en veel gedoe voor kleine kampeerders 😁 mits die er zijn.

De boerderij is niet meer en was ook niet bekend bij de huidige eigenaar maar de kookkunsten van zijn vrouw vergoedden veel!

Inmiddels zijn we weer verder en zijn voor een nachtje neergestreken in Châtel de Nevers. Ook rustig voor een nachtje......Maar daar is alles mee gezegd!

Bourgogne

Weer een stukje verder naar het Noorden. Voor de temperatuur hoef je het niet te doen. Heel Europa zucht en steunt onder een echte hittegolf en daar waar wij vandaan kwamen in Portugal woeden zware bosbranden. We waren er net op tijd weg, wat een ellende, wat een verschrikking voor de mensen die het niet gehaald hebben!

Op dit moment staan we op een camping in Châlon sur Saône. Het valt nu wel weer een beetje mee maar in het weekeinde werden we overspoeld door campers en caravans van.....juist ja...Nederlanders, een paar Duitsers en andere Europeanen die allemaal vanaf 12 uur de camping opstroomden. Het seizoen blijkt begonnen en volgens mij zijn ze 's nachts gaan rijden om op tijd op de eerste camping te komen. Weg is de rust in vakantieland 😃. Ik heb het niet zo op die grote drommen mensen.

Derk wacht op betere temperaturen om de caravan aan te koppelen en we struinen om de tijd te doden de Bourgogne af, wijntjes proeven en wijntjes kopen. Leuk en lekker maar een kijkje hoe het wijn proces verloopt in een "domaine" zit er niet in, blijkbaar een groot geheim.....

Lourdes

We lijken wel op bedevaartreis, zei mijn schoondochter nadat ze gelezen had dat we vandaag in Lourdes neergestreken waren. Tropisch warm, dus we besloten ons uitermate kalm te houden totaan het diner. Een plekje in de schaduw, een zwembad (je) om de hoek en om 7 uur een gereserveerd diner aan de rand van het zwembad. Hoe mooi kan je het hebben!

Om 9 uur startte de processie en via het bospad, wat geen probleem was volgens de eigenaresse  (duh! Volgens mij heeft ze dat pad nog nooit terug gelopen), waren we er zo.
Op het basiliekplein dat boven het processieplein lag werden we tegen gehouden vanwege de hond. Die mocht niet verder dus ben ik langs de afrastering gaan kijken en heb Derk de menigte in gestuurd. Ik was helaas te laat voor de basiliek, maar onder de nom van "God is overal" heb ik deze tegenslag manmoedig genomen😂. Het in onvoorstelbaar hoeveel mensen in deze processie meelopen of meerollen danwel meegerold worden. En iedere avond opnieuw! De foto geeft nauwelijks een idee want de optocht lijkt niet te stoppen. Getooid met kaarsen zoeken mensen genezing. Op het plein wordt verzameld voor een kerkdienst in de open lucht en luidsprekers zorgen ervoor dat iedereen dat hoort. Het einde wordt ingeluid door een gigantisch klokkenspel. Je kunt ervan denken wat je wilt maar het is en blijft indrukwekkend.

San Sebastian ofwel Donostia

Omdat Derk een afspraak had in San Sebastian met een mede- Fishereigenaar hebben we daar een nachtje geslapen. Op de camping in San Sebastian...Dat was makkelijk....dan hoefde die afspraak niet zo lang te rijden.!!

Wij hebben ons met 34° C dwars door de stad gewurmd met onze caravan, overal omgeven met lofgozertjes en dito meiden op supersnelle brommertjes die links en rechts en soms onder je door, je voorbij willen komen allemaal op weg naar het strand. Chaos, hitte, hitte en chaos....
De camping biedt een klein kort landje en naast de plek voor de caravan sta je zowat met de luifel en je stoeltjes op de weg door de camping 😬

Een ijsje staat aangegeven voor €2, dus kosten twee ijsjes € 4,60. Logisch toch! De juffrouw achter de bar zegt " service" en vindt het vervolgens gek dat ik dàt gek vindt. 😵 Dan kun je beter de prijs van een ijsje 10% hoger op je prijslijst zetten, zei ik nog. Waarschijnlijk weer mijn roestige Spaans want ik kreeg een vuile blik en zij ging door met haar werk. Misschien van de winter maar naar Spaanse conversatie?

Derk zijn afspraak bleek een heerlijke oudere Spanjaard, Miguel, die samen met zijn vrouw Amalia naar de camping gekomen was met het doel ons mee te nemen voor een rondritje in San Sebastian en een heerlijke maaltijd. Een gezellig oud scheepsrestaurant met een heerlijke kaart. Alle talen vlogen  over tafel; Derk en Miguel in het Engels en Amalia en ik in het Frans. Wat ik me vooraf niet gerealiseerd had dat, zo vreselijk dicht bij de grens, de kinderen vaak tweetalig onderwijs krijgen. Franse conversatielessen zijn na vanavond niet meer nodig 😅😅.

Bilbao e.o.

Nadat we nog een Nederlandse dame kennis hebben laten maken met de inbrekerskwalitwiten van ons Nederlanders  (zij had de deur van haar camper dichtgeslagen terwijl de auto vergrendeling aanstond en haar sleutels in de camper lagen) zijn we
terecht gekomen op een camping tussen de bergen, met een grasland dat de schoonheidsprijs verdiend, een leuk restaurantje met 3 keuzes aan maaltijden met lekkere Verdejo wijn en gerund door Basken. In het weekeinde komt er een band spelen en door de week is het bijna uitgestorven.  Daar houden we van! 😅 vooral van dat laatste.
In de omgeving veel mogelijkheden om te wandelen en om van de gebaande paden af te wijken. Zoals bekend houdt vooral Derk daarvan en ben ik meer van het wandelen. Maar ja, je bent nou eenmaal op vakantie hè?

In het natuurreservaat was ook een waterval, de grootste van Europa. Tenminste dat zeiden ze. Omdat we de vorige keer een waterval gemist hadden gingen we op zoek naar deze. Zo'n twee kilometer vóór de waterval kon je de auto parkeren en de rest moest gelopen worden. Wij op pad met de wandelstokken die we aangeschaft hadden in Santiago. Lopen, klauteren en weer een stukje lopen......weer geen waterval; je gelooft het niet; het water was op! De grootste waterval van Europa had nauwelijks water, slechts een miezerig klein straaltje...zoiets alsof je een kraan opendraait die van binnen verkalkt is.😓
Zwijgend toch maar foto's gemaakt totdat we omhoog keken.....Een enorme zwerm roofvogels zweefden boven ons hoofd. De lokalen beweren dat dit gieren waren maar dat wijt ik aan een roestige vertaalfout 😂 van mijn Spaans. Een hele rapportage staat op de Nikon en komt nog wel eens boven water. Al met al was dit een geslaagde onderneming.

Op zoek naar een supermarkt stonden we opeens in hartje Bilbao. Best wel een mooie stad maar vreselijk druk. We hebben nog wat gedronken in een buitenwijk aan zee en hebben vervolgens besloten dat dit niets voor ons was.

De Spaanse wijnvoorraad hebben we gezocht en gevonden in de LeClerc supermarkt in de buurt. De ruimte in de auto wordt wat problematisch, we moeten ook nog naar Frankrijk. ..

Tussen goud zoeken en op bedevaart

Vanaf deze kampeerplaats zijn we de verschillende kanten op gegaan: goudzoeken in  Las Medulas, aangekomen voor de wereldreis op de boot in La Corūna,  en op bedevaart geweest in Santiago de Compostella. Een druk leven lijkt me zo!

Het goudzoeken was simpel; laat de bergschacht  vollopen met water zodat de onderkant instort en dan komt het goud vrij. Tenminste zo deden de Romeinen het en hebben toch zo'n 5 à 6 ton goud buit gemaakt. Overigens werd het werk gedaan door slaven en ik hoop van harte dat ze eerst de slaven eruit gehaald hebben voordat ze de berg vol met water lieten lopen. Derk heeft nog de moed gehad om boven op de resterende bergen te klimmen om het uitzicht te bewonderen en ik heb me vermaakt op het terras onder aan de berg. Het klimmen werd teveel voor Puck 😂😂.

La Corūna is een mooi grote stad met iets teveel mensen om na een boze tocht over de Golf van Biskaje aan te komen. Ik weet niet precies wat ik ervan verwacht had, maar niet dit. Ik denk maar steeds: ja en dan lig je daar. Hoe dan verder?  Naar een volgende grote stad of een of ander vissersdorp waar geen mens te bekennen is om vervolgens op de Rio Grandioso te overwinteren waar in de winter de temperatuur aangenaam is maar ook geen mens te zien is. 😩 Waar zijn de Volendammen, Urken of Zierikzeeën van Spanje gebleven? Of, wacht eens.....Daar zie je 's winters ook niemand. Tsss, wij blijven maar thuis in de winter.

Dan maar op bedevaart naar Santiago.  Wandelen langs de snelweg  vanaf de Franse grens? Niet helemaal, je hebt ook leuke stukken. Het weer is dan het enige probleem. De ene dag in je korte broek en de andere dag in regenkleding omdat de bewolking tussen de bergen laag blijft hangen
Eenmaal aangekomen staat de kathedraal in de steigers en moet je je tussen de bouwsteigers naar binnen werken. Totdat je er omheen loopt en de achterdeur ontdekt die aan een minstens zo mooi plein ligt. Om naar de graftombe van Jacob te gaan, de monnik die dit allemaal veroorzaakte, moesten we in de rij, dus we geloven van harte dat de man daar nog ligt!

Het wordt weer tijd om te verkassen...Morgen richting Bilbao...

Noordwest Spanje

Dinsdag vertrokken uit de Douro streek om daarna te landen in de Spaanse provincie Léon,  oftewel de provincie van de Verdejo druif. Als je het van tevoren gepland had was het niet gelukt. 😂
Een leuke kleine camping waar vandaag wat meer campers binnen druppelen. Het verhaal gaat rond dat er straks een invasie komt van Italianen die meegaan met een georganiseerde reis,  zoiets als "we zijn er bijna" (of zoiets). Onze Duitse buurman zuchtte dat hij "ze nu weer tegen kwam, na de vorige keer zong hij zelfs de Italiaanse liedjes nog mee onder de douche".

Na een uitgebreid verjaardagsontbijt zijn we naar één van de hier, in de brochure vermelde, attracties gereden: een gigantische waterval. De aanvang was bemoedigend: een smalle geasfalteerde, goed berijdbare bergweg. Dat langzamerhand de kwaliteit van het asfalt minder werd en de kuilen in de weg dieper viel de bestuurder wel op 😬maar was geen reden om te keren vond hij. Nadat we over boerenerven, onder de dakspanten van de bijbehorende schuren en door de koeiendrollen gereden waren hield het asfalt er bovenop de berg mee op en moesten we door de karrensporen hèèèl voorzichtig de berg weer af zien te komen. Dat  was bij tijd en wijle adembenemend 😨. Helaas was er onderweg geen waterval te zien😩.
Toch was het een prachtige tocht, de zon scheen zo'n 36•C, overal bloeide de gele brem, het schouwspektakel was " sehr schön" en de bestuurder hield keurig het midden van het spoor.
Vanavond lekker eten, de camping baas schijnt een goede kok te zijn. Volgens overlevering "de beste maaltijd ever"  (recensie 😁)

Douro

Wat een prachtige omgeving. Je komt hier ogen en oren tekort. De Douro vallei loopt van Porto aan de kust tot aan Pinhõu in het binnenland. De vallei wordt afgeschermd door twee bergketens waardoor een subtropisch klimaat binnen de vallei ontstaat. De vallei is ongeveer 10°C warmer dan de omliggende valleien. Het is heerlijk toeven tussen de wijnranken. Hier wordt naast de Dourowijnen een gigantisch hoeveelheid port geproduceerd. Alle bekende merken zie je hier, daar wordt ruimschoots reclame voor gemaakt. De prijzen zijn alleszins redelijk......😂😂, dus reden genoeg ze allemaal uit te proberen.

Het uitzicht is onovertroffen. Achter iedere bocht ligt weer een ander prachtig vergezicht. Dit Is een absolute Portugese aanrader!

Weg van Schiphol! Neerlands trots

Wat een zooitje op Schiphol. Dat heet dan dus onze nationale trots.... weinig om trots op te wezen als je het mij vraagt. De rijen voor de security check begonnen al bij de binnenkomst in de vertrekhal. Duwende en trekkende mensen en onderwijl van een security medewerker gehoord dat het vandaag een rustige dag was 😭. Het niveau van de mensen die de controles uitvoerden was ook niet bijster hoog. Over de door mij meegevoerde haaknaalden, tube tandpasta en mesje aan mijn sleutelbos  werd niets gezegd maar over de BBQ kooltjes werd een vergadering belegd. Oooh, zei er eentje: een gasbrander. Nee,  zei een ander: highly explosive material. Nee, zei ik : geïmpregneerde kooltjes voor de BBQ die ze in Portugal niet verlopen! Kijk maar, pak ze maar uit! De leider kwam erbij en zei: nou, daar moet mijn chef bijkomen. De chef kwam en zei; Oooh,  dat zijn cobblestones, voor de BBQ, dat is lekker! En ik zei: ja, vooral voor kippetjes. En voorwaar, de cobblestones mochten mee het vliegtuig in.
Onderwijl werd ik hardhandig gefouilleerd door een mevrouw die iets "vreemds" voelde tussen mijn borsten, terwijl ik al door de "magnetron" was geweest. Uw BH, zei ze. Wat zit er in uw BH? Nou, zei ik: ik denk mijn borsten. Verstoord keek ze mij aan, plukte wat aan mijn hanghorloge en zei dat dit "ding"af moest. OK dus, dat ding moest uit de weg en toen begon ze de binnenkant van mijn boekband te voelen. Het is dat ik weet en begrijp waar het voor nodig is, naar het is wel een inbreuk op je privacy hoor! Vooral de manier waarop 😨
Toen het vliegtuig in. Daar waar ze hadden kunnen bezuinigen op de ruimte hebben ze het ook gedaan. De geplande stoel bij het raam is het niet geworden. Daar kon ik niet zitten vanwege de lengte van mijn benen en het zitgedrag van mijn voorbuurman. Ik was daar met gebroken knieschijven uitgekomen. Gelukkig bood mijn buurman mij de plaats van zijn vrouw aan bij het middenpad.

Ik heb Porto gehaald zonder brokken 😂 en ik ben weer lekker op vakantie. Vliegen doe ik voortaan wel via Eindhoven ofzo!

Terug naar de vakantie 😆

Even een op- en neertje naar Nederland.  Vandaag het "neertje" vanuit Haaksbergen. Vanmorgen heerlijk wakker geworden met Maud, die vond, met mijn enthousiaste instemming, dat ze niet hoefde te wachten tot haar schaapjes wekker zijn ogen open zou doen. Wèl afgesproken dat ze zou wachten tot het licht was...😍
Gisteren het huwelijksjubeum van mijn ouders gevierd, dat werd ingeluid door het bezoek van de burgemeester samen met een gigantische slagroomtaart. Hadden ze nog wat uit te delen bij de avondkoffie ook. Daarna borrelen in Coevorden. Dus tijd welbesteed!
Gezien de verwachte drukte op Schiphol eerder weg, maar er valt voldoende te winkelen 😅
Vanavond weer present op de vakantie lokatie.  Porto, Here I Come!

Schiphol

Even twee dagen in Nederland. Een mooie vlucht. Boven heel Europa was het glashelder dus had ik een grandioos uitzicht en ik had nog een mazzeltje ook.....
Nadat Derk me afgezet had op de luchthaven van Porto kon ik in de hal absoluut geen touw vastknopen aan de teksten op de borden. Een tijdje in Portugal leert je het meeste wat je onderweg tegenkomt wel begrijpen maar wat er in de vertrekhal geschreven stond, kon ik geen pindakaas van maken. Ik was al ingechecked en voorzien van een stoel nummer maar hoe nu verder....
Ik ben naar een incheckbalie gelopen  en heb vrolijk mijn papieren op de balie gelegd en  ben een beetje onnozel gaan kijken. De heer achter de balie zei, na bestudering van mijn oapieren dat ik al ingechecked was. Ik bleef wat onnozel en vertelde hem dat dat werkelijk ook alles was, maar dat ik heus de weg op dit vliegveld niet vinden kon. Hij zuchtte een beetje, gaf me een upgrade en heeft gezorgd dat ik op een punt kwam waarvandaan ik het weer snapte. Waarschijnlijk mocht hij alleen achter de balie vandaan voor de dure klanten en moest een reden hebben 😆.

Bij de bagagecontrole werd het nog een tikkeltje penibel toen er iets afging toen ik het poortje doorging maar het röntgenapparaat stond al klaar! Ik werd geplooid in dat ding gestopt, armen wijd, benen op een stip, tikkie links draaien, tikkie rechts en daarna nog "even" gefouilleerd door een handtastelijke dame. Wat een gedoe!

En dan hoor je als je geland bent dat er in Manchester een bom is ontploft en dan begrijp je het weer.....

Lourical

Hier hebben we een "rustieke" camping gevonden. Zo rustiek dat er uitsluitend Nederlanders staan 🤗. Dat is nog eens wat anders!!
Maar ok...Het is een mooie camping. Niet te groot maar precies goed zodat je de Nederlanders niet ziet.

Vandaag wat in de omgeving rond getourd. Zijn in een schitterende badplaats geweest waar door het feit dat het seizoen hier nog niet is begonnen werkelijk geen hond aanwezig was. Alle huizen waren nog gesloten en de plaatselijke snackbar was ook nog dicht. Dus geen koffie of ijsjes. Wel een uitgelezen mogelijkheid voor Puck om lekker op het strand te struinen. Na het strand zijn we over binnenwegen (lees "Off Road") een stuk naar het Noorden gegaan naar Figuera da Foz. Een hemelsbreed verschil. Een middelgrote mooie havenstad met barretjes en restaurantjes die open waren en vooral een aantrekkelijke ijssalon. 😂

Tevens nog even een retourtje Coevorden geboekt om als surprise te verschijnen op het 60 jarige huwelijksjubileum van mijn ouders. Sssstttt....niet verder vertellen !

Porto Santo André

Een meertje dat constant gevoed wordt door de zee. Een smalle doorgang waar je als de zee rustig is doorheen kunt lopen naar de overkant. Een restaurantje erbij en voldoende plaatsen voor campers. Hoe die mensen dat doen is me een volslagen raadsel. Parkeren overdag bij het strandje en 's avonds trekken ze in grote getale weg.....niet naar de camping maar waarschijnlijk naar de gemeentelijke parkeerplaats om daar te overnachten. Twee klapstoeltjes ernaast, eten en slapen voor hetzelfde tarief als op een gemiddelde camping. Het is maar waar je zin in hebt! 😂😂

Vanuit onze gerieflijke camping 😄zijn we zuidwaarts langs de kust gaan kijken tot aan Millefontes, een dagje gewassen en boodschappen gedaan en vandaag de tocht ondernomen naar Setubal, een voorstad van Lissabon. De omgeving is niet spectaculair na drie dagen...kurkeiken, zand,  heuvels, kurkeiken en kurkeiken. Het enige wat speciaal was waren de rijstvelden. Dat moet ik nog even nazoeken....Waarom ze in Portugal rijst verbouwen.

150.000 ton rijst wordt hier verbouwd. In de 19e eeuw "ontdekte" de regering dat er een verband bestond tussen malaria en rijst (?) en gingen de rijstbouw tegenwerken. Pas in 1915 ontdekten ze het verband tussen stilstaand water en malaria en gingen ze de rijstbouw weer stimuleren maar nationaliseerden ze de boel. Pas na de Anjerrevolutie in de jaren 70 kregen de oorspronkelijke eigenaren hun bedrijven weer terug. Altijd gedoe, die rijstbouw...🤗

Morgen gaan we weer een stukje noordwaarts....

Laatste dag Algarve

Het wordt zo langzamerhand tijd om afscheid te nemen van de Algarve. Nog een laatste tour naar de Spaanse grens on het tolfiche te vernieuwen en tegelijkertijd even gekeken naar de beroemde rivier "Guardiana" waar bootjesgasten hun eigendom voor anker leggen om de straffe Europese winter te ontlopen. De rivier loopt exact tussen Spanje en Portugal en is behalve een haven in San Antonio rijkelijk voorzien van meerboeien tot ver het land in.  Bij een cluster van schepen achter de meerboeien hoort natuurlijk een landingssteiger met een barretje. Je moet toch wàt tijdens die lange winter 😂😂🍷🍸🍺. Het is nog goedkoop ook !

Wij hadden om 18.45 een afspraak met een meneer die vliegenwering maakt. De afspraak en tijd waren gemaakt met het beroemde handen-en voetenwerk en je hoopt dan maar dan de bestelling èn de afspraak dusdanig waren dat je niet voor niets op zoek gaat in de bergen. Geen adres alleen maar de coördinaten wat gebruikelijk is in Portugal. Kerstkaartjes stuur je ook niet naar een adres maar naar een postbus. Zo kun je overal opeens een rijtje postbussen aantreffen in the middle of nowhere en dan maar hopen dat de bewoners hun postbus op tijd legen... Opeens begon het weer te betrekken en daalde de temperatuur van 27 naar 14°C en zaten we midden in een gigantisch noodweer. Bovenin de bergen wil je dan liever niet zijn, maar ja..... Je zoekt de coördinaten en je moet door. Kruip door, sluip door een piepklein dorpje met piepkleine weggetjes naderden we ons doel. We moesten alleen nog een grote weg oversteken om er te komen. Grote weg, grote weg? Hoezo grote weg? Waarom zaten wij in dat noodweer niet op de grote weg? Wat was er mis met die domme Tomtom achtige mijnheer die ons het laten zweten op die kleine K**weggetjes terwijl we ook "gewoon" hadden kunnen rijden???
Uiteindelijk bleken de coördinaten redelijk te kloppen, de bestelling ook en gewapend met een hoop aluminium achter in de auto zijn we weer caravanwaarts gereden. Geen bromvlieg die het meer waagt om via de keukendeur ons huis te betreden🙄

Morgen opbreken en op weg naar de Atlantische kust....ongeveer halverwege Lissabon even kijken.

Moederdag

Het is vandaag Moederdag! Tenminste in Portugal. Dat was te merken aan de drommen mensen die zich op de markt van Moncarapache op de planten en bloemenmarkt storten om plantjes te kopen. Ik zag een klein "margrietje" staan met mijn naam erop. Die moest natuurlijk gekocht worden! Om te geven aan Yvonne zodat ik volgend jaar kan komen kijken of het nog leeft 😅. Excuses om naar Portugal terug te komen moet je immers zelf maken 😂😂.

Na de markt een kippetje gegeten in de zon en afgesloten met koffie bij Von en Jan in de tuin. Heerlijk in de schaduw!

Lekker eten!

Die zwaluwen leiden je af....
We zijn lekker in de omgeving aan het struinen en komen dan natuurlijk nogal wat tentjes tegen waar het eten aangenaam en betaalbaar is. Eén middag hebben we heerlijk gelunched hier op de hoek met sardientjes naar behoeve aangevuld met wijn en een medronho als afsluiting  (= een eau de vie van aardbeien  gemaakt als huisvlijt met een alcoholpromillage tussen de 40 en 60%)....😨. De volgende dag zaten we "opeens" op het strand van Fuseta met Jan en Yvonne een heerlijke salade te eten met zalm en garnalen 😂. Wat hebben we toch een slecht leven....

Fuseta is een vissersplaatsje in de oost Algarve waar we gekeken hebben naar het schoonmaken van de vangkooien voor de octopussen. Die worden brandschoon gemaakt omdat de octopussen anders niet meer gevangen willen worden in de vangkooien!  Ook zagen we op een eiland voor de kust van Fuseta honden lopen die zelf de oversteek maakten terug naar Fuseta. Ze zwommen het resterend stuk zee zelf terug .... wonderen zijn de wereld niet uit! 😯

Zwaluw

Wat een gedoe, zo' n zwaluw. Eigenlijk zijn ze alle 5 uitgevlogen maar we hebben er eentje met opstartproblemen. Die gaat niet helemaal  goed. Vanmorgen hadden ze in het toilet een nestje voor haar gemaakt van een oude doos met dennenaalden en daar zat ze in. Op de een of andere manier kon ze niet terug het nest in.  Vanavond vond ik haar in de wasbak in het herentoilet. Met behulp van 2 Portugezen met een ladder heb ik haar teruggeplaatst in het oorspronkelijke nest waarop 2 andere zwaluwtjes  op mijn hand gingen zitten en ik al balancerend mijn hand moest bevrijden en ook nog eens zwaluw nummer 3 in het nest moest zien te krijgen. Pfff... kortom gedoe. Die beesten horen bang te zijn en niet even sociaal te gaan doen. 😨

Zwaluwmoeder

Hier is ze dan, druk in de weer haar jongen te voeden. En denk je dat ze tevreden zijn? Iedere ochtend even kijken of ze uitgevlogen zijn....

BBQ

Een georganiseerde puinhoop de Rietpol waardig. De laatste der Mohikanen die elkaar treffen onder de Portugese zon.... Kortom een gezellige BBQ met Jan, Yvonne, Lex, Lynn, Derk en ik (zei de gek).
Natuurlijk moesten daar vanmorgen inkopen voor gedaan worden en toevallig was de markt vandaag in Olhāo neergestreken. De vis- en groentenhallen waren open dus vanavond wordt het weer vis op de BBQ.