Boedapest VV

Vandaag met de trein naar Boedapest geweest om een huurauto op te halen. Op de fiets 10 km heen en weer is  best te doen maar 10 liter drinkwater plus je dagelijkse boodschappen mee nemen wordt wel een tikkeltje lastig.  Zeker als je afstapt en je fiets blijkt uit balans en wil persé achterover 🤣

Het treinavontuur begon in Fegyvernek. Hulp bij het aanschaffen van de treinkaartjes kregen we van Helen die een aardig woordje Hongaars spreekt. Aan het begin kostte de reis 900 flt, tussendoor 5600 flt en we hebben het uiteindelijk af kunnen maken op 2800 flt. Geen logica in te ontdekken 😳 behalve dat er een 65plus tarief gold voor de stoptrein die vandaag niet zou gaan, en niet voor de intercity die we dan wel moesten nemen. Kun je het nog volgen? Zelfs Helen snapte de dame achter het loket niet meer en na ongeveer een kwartier overleggen zei ze "betaal maar, beter wordt het niet" 🤣

Op het perron stond een heer  te zwaaien met het beroemde spiegelei en achter in de trein hing iemand uit de trein te gebaren dat hij het begrepen had. 

Om met de trein mee te mogen hadden wij een coupé- met stoelnummers toegewezen gekregen. Helaas had iemand anders hetzelfde stoelnummer toegewezen gekregen, die zich prinsheeijk geinstalleerd had en niet van plan was op te staan. Nou snap ik dat heus wel, maar op de tweede stoel stond haar bagage en die had géén stoelnummer toegewezen gekregen. Uitermate gepikeerd dat ik toch bleef aandringen werd na zo'n minuut of 10 de koffer verwijderd en was één stoel gered. Een tweede stoel was een stukje verderop nog vrij dus we konden de reis in ieder geval vervolgen. 

Her geheel maakte een Oostblokindruk uit de jaren 60, behalve de conducteur. Dìe had de modernste infraroodapp op zijn telefoon om de kaartjes te controleren. Dat dan weer wel.

Anderhalf uur door een ruimte waar je gemakkelijk 20 km ver kan kijken. Kleine dorpjes en weer opnieuw grote lengtes. Het is niet voor niets dat je veel geld kunt krijgen als twintiger als je alleen maar aangeeft dat je van plan bent meer dan 2 kinderen op de wereld te zetten...

In Boedapest betreed je de echte wereld weer, haal je de auto op en mag je weer 50 jaar terug.

Vogelaar

Gistermiddag even gekeken of ik via de paden op de dijk naar het volgende dorp kan komen. Mijn route van verleden jaar is nog niet toegankelijk vanwege het vele water maar misschien zou het aan de andere kant van het dorp wat beter zijn. Een tussendoorweggetje met steltonplaten leek erg aantrekkelijk maar liep na zo'n twee kilometer dood. Toen moest ik terug met achter mij een schaapsherder met zijn kudde. Hij gebaarde mij dat ik er tussendoor kon fietsen maar hoe harder ik ging fietsen hoe harder de kudde met mij meerende. Ik maar bang zijn dat er eentje uit de pas ging en voor mijn wiel zou springen....flinke smak zou dat wezen.Volgens mij deed die herder het in zijn broek van het lachen. Hij groette tenminste alsof hij de leukste minuten van zijn leven gehad had....

Vanmorgen tussen de buien door mijn dagelijkse rondje met Puck gemaakt, over het grasterrein en door de vijver heen. De natuur moest blijkbaar ook even uitrusten van de enorme onweersbuien gisteravond. In de vijver was geen kikker te zien en de zwaluwen lieten het ook afweten.

Toen ik langs de vogelhut kwam moest ik er ff in, ik had mijn camera toch ook bij me. Puck plofte neer op de grond en verdween in dromenland en ik plofte in de overjarige autostoel en schoof de gordijntjes open. Zowaar, tegenover me zaten vogeltjes zich tegoed te doen in de water- en voerbak. 

      Van boven  naar beneden een mannetjes Groenling, een Vink en een Ringmus. Zie je wel....Een  ware vogelaar 🤣   

Eger, de Hongaarse wijnhoofdstad

Samen met de dames van het resort een dagje naar Eger geweest om de rommelmarkt te bekijken. Was de moeite waard geweest als je ruimte had om het mee terug te nemen. Thonet stoeltjes voor €18, in redelijke staat verkerend en het Engelse serviesgoed van Myott te kust en te keur. Toen ik het zocht in  Nederland en Engeland moest er de hoofdprijs voor betaald worden als je het tenminste vond. Voor de koffiepot had ik zoekopdrachten uit staan en hier kon ik kiezen uit 4 stuks😳. Gelukkig zocht ik hem niet  meer 🤣

Onder de kathedraal en onder het plein bevinden zich de wijnkelders van Eger. Verleden jaar hebben we daar wijn geproefd en gekocht in oude plastic waterflessen om er later achter te komen dat op het platteland, waar wij zitten, ze normaal aangeboden worden in originele wijnflessen voor de helft goedkoper 🍷🤣.

Eger is een mooie stad, één van de drie. Waar je in Boedapest de pracht en praal van de hoofdstad tegenkomt zijn Debrecen en Eger de koloniale steden. Goed onderhouden en hebben weinig te lijden gehad van het communistische verleden. Een verfje erover en klaar was kees. 

Lekker te drinken is  de "lemonade"  een soort aanlenglimonade met spa en fruit in joekels van glazen geserveerd met een rietje en een lepel. Te verkrijgen in vele smaken zoals lavendel maar ook gewoon als citrus. Een geweldige dorstlesser 🥤

Het dagelijkse rondje

Het dagelijkse rondje met Puck levert leuke plaatjes op. (Voor mij dan...).

We slenteren samen al hijgend en steunend over het park (Puck dan , hè 🙄), verstoren met het geluid wat vogels plus fotografen die juìst op dàt moment hun winnende Pulitzer foto hadden kunnen maken. 

Ik zwaai dan vriendelijk en tot op dit moment wordt er een tikje geïrriteerd teruggezwaaid maar ach, ze zijn er nooit langer dan één week dus tegen de tijd dat het echt irritant begint te worden.....

Op het moment dat we de visvijver bereiken gaat de beer los. Puck gaat met een aanloop de vijver in en staat genietend midden in het water, grijpt wat stokken en oud riet en gaat er mee aan de haal. Volgens mij zijn de kikkers een hartinfarct nabij, want ze blijven doodstil liggen wat natuurlijk weer mazzel is voor de fotograaf (ik dus 🤣). 

Met de macroinstelling zit ik bijna bovenop ze, maar ze blijven waar ze zijn 🐸.

Na het rondje slaapt Puck tevreden in het zonnetje en wachten we op de volgende keer 

Tiszagyenda

Na een heerlijk dineetje nog even gesproken met de eigenaar van het Uferhaus. Zijn opa is daar begonnen als visser die de ruimte gepacht had en samen met zijn oma uitgebouwd heeft voor de derde generatie die bij ons aan tafel zat. Een uitbundige man die met een klein blauw hoedje op kwam kennis maken met zijn gasten en vertelde over de geschiedenis en zijn huidige problemen met het restaurant en zijn vis.

De hele nacht liggen luisteren naar de hevige regen en wind en onderwijl de hond kalmeren die het doodeng vond al die herrie op het dak.

De volgende morgen mochten we de tank bij het restaurant volgooien  en zijn we het laatste deel van Oostenrijk doorgeploeterd.

Om 18 uur de plaats van bestemming in Hongarije bereikt, plaatsje gezocht en kennis gemaakt met de huidige gasten en de op te knappen B&B met een bezoek vereerd. Voorlopig genoeg te doen 😉. 

Oostenrijk

Na de snelweg tot Passau, via een soort  van Route National, richting Hongarije. Een prettige bijkomstigheid is dat deze route mooi langs "die schöne Blaue Donau" gaat. Helaas is 'ie helemaal niet blauw maar groen, en schön? Hmmm.....

Overnacht op een parkeerplaats in Ardagger en vanmorgen de route weer opgepakt en tot de ontdekking gekomen dat Oostenrijk er alles aan doet om je naar de tolweg te dwingen. Overal staan borden met maximaal gewicht en maximale hoogten met daaronder een hele rits uitzonderingen die teveel zijn om gelezen te hebben in het voobijrijden. Om het zekere voor het onzekere te nemen en een torenhoge boete te ontlopen maak je een ererondje die soms wel 20 km kan bedragen om vervolgens alsnog je route te vervolgen. Op deze manier krijg je wel een boel van Oostenrijk te zien en sta je tot je verrassing opeens voor Schloss Schönbrunn in Wenen.

Tevens voerde de route ons langs het Zentral Friedhof waar in het  park van 2,5 km² Mozart,  Schubert, Beethoven en de Oostenrijkse rocker Falco (Amadeus..Jeanie..allemaal wat moderner 🤣) begraven liggen met 3 miljoen anderen 😳. Het gigantische park herbergt daarnaast 4 kerken; een Katholieke, Protestantse, Israëlitische en een Russisch orthodoxe.

Nu staan we met de neus richting de Donau op een parkeerplaats bij "Ort an der Donau" van restaurant Uferhaus....dat wordt lekker eten vanavond 😉

Hongarije

Op weg naar Tiszagyenda om de B&B op te knappen. Andere kennissen zijn al een paar weken bezig in de regen en de kou. Wij komen aan met het mooiere weer, het betere werk zullen we maar zeggen.

De eerste 400 km snelweg hadden we achter de rug en we zijn geland in Bad Brückenau. Stukje gelopen, foto's gemaakt, gegeten en geslapen en de volgende ochtend weer op weg. Na zo'n 10 minuten begint het brandalarm te krijsen. Ik zet hem uit en denk dat het mazzel was dat hij nu ging en niet vannacht. Ik weet zeker dat ik dan verdwaasd in mijn nakende niksie buiten had gestaan terwijl Derk slaapdronken op zoek ging naar de brand in plaats van simpelweg een lege batterij te vervangen 🤣