kristinehamn

De zonnewering is klaar. Van binnenuit kun je alles zien. De andere kant op zie je niks. Een prima bijkomstigheid 😂.

Overigens, voor de geïnteresseerden onder ons,  de dame van de ambulance is alsnog opgenomen, heeft om 5.30 uur een blindedarmoperatie ondergaan en mocht om 14 uur weer het ziekenhuis verlaten..

Toen koers gezet, op aanraden van andere Nederlanders,  naar Kristinehamn, boven aan het Vänermeer. Dat scheen heel bijzonder te zijn. Het overkomt ons vaker....Kristineham  werd toevallig nèt verbouwd.

De stad ligt ongeveer tussen de steden Oslo, Stockholm en Göteborg in. (250 km)

Verder was er iets met spoorlijnen, mijnen en schepen maar aangezien alle  toeristische informatie uitsluitend in het Zweeds verstrekt wordt (en zo goed is ons zweeds niet) werd het niet helemaal duidelijk.🤪 

Verder wel mooie plaatjes...

Edebäck

Zo zit je tevreden te kijken naar de sluis in Motala, zo vertrek je om 300 km noordelijker te eindigen in Edebäck om daar zonwering te bestellen. 

Een prachtige rit dwars door het merengebied, hééél veel bomen en de beroemde schattige rode huizen.

In Edebäck ontvangen door de Nederlandse eigenaren,  de zonwering doorgesproken, gemeten en afspraken gemaakt voor morgen. Toen was het wachten op het vertrek van  een gigantische Amerikaanse camper. Wij zouden op hun plaats gaan parkeren en gebruik maken van alle toebehoorselen die het campergebruik mooi maken, (zoals bijvoorbeeld satellietontvangst 🤣).  Dat ging niet door om de een of andere reden dus waren we aan het klooien om de camper zó te plaatsen dat we ontvangst zouden hebben. Komt opeens een ambulance het terrein oprijden die zich gaat bemoeien met de vrouw van de Amerikaanse camper.

Wisten we gelijk waarom de camper niet vertrok. 🤧

De satellietontvanger hebben we nog niet aan de praat.

Motala

Dwars door Zweden, ongeveer van Stockholm tot Götenburg, loopt het Götakanaal. Dit is een aantrekkelijke route voor mensen die er tegenop zien rondom Zweden te zeilen en liever de beschutting zoeken van de Deense eilanden, maar toch naar Stockholm willen. Zweden heeft er een toeristische route van gemaakt, met veel pleisterplaatsen aan de oever, compleet met ijstentjes en souvenirshops. Er valt ook best wat te zien, hoofdzakelijk de trapsluizen. Van de ene sluis de andere sluis invaren en dat hier in Motala 5x achter elkaar om 15 meter afstand te overbruggen.

Toeschouwers staan gewoon naast de sluis, geen hekken, geen waarschuwingsborden,  geen lichten en geen bellen. Gewoon je gezond verstand gebruiken en zorgen dat je er niet invalt. En indien je er wèl invalt....op iedere hoek van de straat, in iedere achtertuin hangen reddingsboeien.

Voor de liefhebbers van een Zweedse crimi die zich hier recht voor de camperdeur afspeelt,  beleefd aanbevolen de iets gedateerde "De vrouw in het Götekanaal" van Sjowahl en Wahloo. Met deze dame uit het boek liep het anders af 😱

 (ik ben in het bezit van het Ebook  dus als je een liefhebber bent, geef ff een seintje 😅)

Wij hebben een prima plekje naast de sluis en genieten van 8.00 tot 17.00 uur. Dan sluit de sluis en is binnen een minuut iedereen verdwenen en gaan wij even geocachen 🤣

750 km verderop!

Vanaf Rostock in 6 uur varen naar Trelleborg 

en daarna in 6 uur naar Oxelösund, zo'n kleine 100 km onder Stockholm. Dat heeft Derk toch maar goed gedaan!

Daar staan we op een camperplaats met uitzicht over de haven, links de industriehaven en rechts de jachthaven. We staan pontificaal in het midden met toestemming van de havenmeester. Toen we aankwamen zette een deel van de reeds aanwezige campers hun tafels en stoelen zo neer dat we er niet tussen konden. We waren erg laat dus er werd geen camper meer verwacht en er werd dus extra ruim geparkeerd. "Nou", zei de havenmeester, "de meesten vertrekken morgen toch, ga er maar middenin staan, dan schuif je er morgen zo tussen".

Spijtig, we namen wel meteen het uitzicht weg, maar daar zat de havenmeester blijkbaar niet mee 🤣.

Op de boot heeft Do de schattige pup uitgehangen, mensen verleid haar te aaien, mensen verleid met hun hond langs te komen, naar haar te lachen, kortom 6 uur aandacht met een grote A. De volgende 6 uur heeft ze dood gespeeld en nu wij naar bed willen krijg ik allerlei knuffels op schoot geworpen. Kortom...SPELEN!

En nu verder...

De laatste camping "geïnspecteerd" en even lekker onderuit met een overheerlijke Erdinger.

Beetje herrie via de radio en op de achtergrond wat getik. Hoor je dat vroeg ik aan Derk. Die vervolgens keek alsof hij water zag branden. Radio uit en luisteren, niets. Nadat zich dit een paar keer herhaald had  hoorden we het allebei. Muizen? In de camper? Aaaaagh...

Bij nadere inspectie bleek het een vleermuis te zijn die via het dak van het slaapvertrek een uitgang zocht. Dat beest hebben we uiteindelijk met een handdoek het raam uit gebonjourd wat simpeler klinkt als dat het ging 🤣 Dat beest was ècht eigenwijs en ik moest maar steeds aan Dracula denken, dus was niet al te happig om hem met mijn handen te pakken.

Inmiddels staan we op een camperplaats in de buurt van Rostock  onder de rook van de Uberseehafen. Morgenochtend 7.30 uur varen we naar Zweden om uiteindelijk in Stockholm te eindigen🤣. Een vriend van ons heeft een boot gekocht  dus die gaan we uitzwaaien en indien nodig ondersteuning verlenen. Na 17 jaar een Fisher gevaren te hebben blijft de liefde! (Vooral bij de boot van een ander....17 jaar klussen is voldoende)

Op de camping 🤫

Aan de kant...aan de kant

..oh  even terug...wat ruik ik?..lekker in de lijn bijten...tegen de achterkant van mijn baas opspringen....zal ik even in zijn billen bijten? opzij...aan de kant..aan de kant....wat is dat? even snuffelen...oh....aan de kant...opzij dan toch...ik zie die andere hond toch...opzij..opzij..opzij...weet je wat...ik gooi me op m'n rug.....ik duik het water in..ik begin als een razende in mijn lijn te bijten.

Do uitlaten is vermoeiend, maar je krijgt er wel spierballen van. Zo goed als ze het deed toen we nog regelmatig cursus volgde,  zoveel minder gaat het nu. Corrigerend optreden helpt even..tot ze het weer vergeten  is. Een aussie is klaar als ze 3 is...nog anderhalf jaar te gaan met die pias, dat blije ei, die puber.🤪🤪🤪

Zo loop je op de camping als attractie voor de toeschouwers. Mooie campings, zanderige   boscampings, strandcampings en hele chique. Kleine en grote campings

en dan opeens raakt het je, als je wat hoger staat en over de daken van de tenten kijkt. Wat nou als je in een tent woont,
geen huis hebt en geen uitweg. Als de rest van je leven zich afspeelt tussen lappen van zeildoek,  als je in de rij moet staan voor wat voedsel en geen uitzicht hebt op verandering. Je rilt een keer, probeert het van je af te schudden, maar dat lukt niet helemaal....

Wat hebben we het goed in het steenrijke Europa. 

Om nooit te vergeten!

Ueckermünde

Vanmogen het vertrek. Romeo stond nog hartstochtelijk te blaffen en werd uit voorzorg binnengehaald. Gisteravond aan de lijn die net lang genoeg was om zijn grote liefde te bereiken was hij langsgekomen. Stoeien, knuffelen, liefdesbeetjes uitdelen. Het was liefde op het eerste gezicht. De buren vonden het een tikje lastig en waren blij dat ze naar bed gingen. Dat was hèt excuus ze uit elkaar te halen. Een verdrietige blaf van de Romeo en de nacht ging in 🤣.

Vanmorgen liepen ze elkaar nèt mis met het uitlaten en werd Romeo kort voor de caravan gelegd. Ze vergaten dat hij er onderdoor kon kijken en zo bleef er oogcontact. Van Romeo dan hè  want zijn Julia ging met haar kont naar hem toeliggen lekker net doen alsof hij er niet was.

Toen we wegreden keek hij de camper na tot we uit het gezicht waren.

Vandaag staan we een aantal kilometers verderop

Vroeger ( vóór de Wende) was dit stuk land, een houtzagerij) in handen van het DDR leger en werd gebruikt als opslagplaats 

Na de wende is het in gebruik genomen als camping en volgens mij hebben ze de gebouwen laten staan en er toiletten en douches in gemaakt. Er hangt een onbestemd geurtje in....😰

Mönkebude

Zo met het weekeinde voor de deur een stil plekje gezocht bijna tegen de grens van Polen aan. En ja hoor, natuurlijk op een jachthaven

Je ziet het veel vaker, een jachthaven met daarom heen veel gras en daarop de campers. Het is bijna exact hetzelfde, het enige verschil zijn 4 banden in plaats van een kiel. Met een beetje wind wiebelt de camper net zo hard als een boot.

Van Rügen af, Usedom op.

Freest was de eerste plaats die we tegen kwamen op Usedom. Een plaats naar ons hart 🧡

Met heel veel herinneringen. Een stukje verderop lag de jachthaven van waaruit wij met de pont overgegaan zijn om naar de V2 fabrieken in Peenemünden te gaan kijken. In die jachthaven hebben we op verzoek ook een jachtje verplaatst waarvan de man werd opgenomen in het ziekenhuis. 

Toen zagen we alles vanaf het water, nu vanaf land!

Vorige keer (2016) geen vis gegeten, dit keer de schade ingehaald op onze trouwdag.

Op Usedom voelt alles wat echter. Het is hier ook wat minder druk.

Het hondestrand is hier overal gelijk met het  naaktstrand. Duitsland is veel minder preuts dan Nederland en het is heel normaal om in je blote billen op het strand met je hond te spelen. Dat was bij ons zo in de jaren 80 (die blote billen dan, hè!). Nu viert de preutsheid hoogtij in Nederland. Best jammer.

Over stoomtreinen, een Blij Ei en een enge Draak

We naderen zo'n beetje het einde van Rügen en overnachten net voor de brug naar het vaste land  in Altefähr. Om daar te komen passeer je iedere keer een smalspoorbaan van een trein die je overal waar je maar wilt heenbrengt. Co2 is hier niet zo'n punt 🤣

Toch nog even een verhaaltje hoe mijn Blij Ei transformeerde in een wel heel enge Draak.

Diep in het bos, op een wel heel erg smal bospaadje, was daar opeens een schreeuwende fietser. Ik moest mijn hond bij me houden, riep hij. (Ze zat net keurig aan de lijn). Hij ging zo te keer dat Do vóór mij ging staan, zichzelf "opblies" qua grootte en gigantisch begon te grauwen. Echt heel lelijk. Die man passeerde mij al scheldend en ik zei zo iets als "ben blij dat ik je niet versta", en toen spuugde hij naar mij. Do rukte zich los en probeerde de man in zijn bil te bijten. Hij kon fietsen als een gek en Do erachter aan. Ik roepen en na zo'n 50 meter kwam ze terug. Nou zal ik dat gedrag niet belonen maar stiekempjes was ik wel blij met die bescherming daar in dat bos 😉. Ik schijn dat soort griezels aan te trekken. Het is niet de eerste keer en als ik mijn mond niet hou, zal het ook niet de laatste keer zijn.

Prora

In 1936 is het Naziregiem begonnen met een hotel op Rügen. 4,5 kilometer lang en 10.000 kamers. De bedoeling was een vakantieparadijs te maken voor leden van de partij die in Hitlers fabrieken aan het werk waren. Helaas hebben de 9000 bouwvakkers het nooit helemaal af kunnen maken, ze werden ingekwartierd als arbeiders in de oorlogsfabrieken.

Daarna hebben verschillende diensten van de DDR gebruik gemaakt van dit nooit afgemaakte hotel, zoals grensbewaking en soldaten en als klap op de vuurpijl is een deel gebombardeerd door de Rote Armee Fraction waarna een deel afgebroken moest worden. Toen was er nog 3 km.

Daarna zijn ze aan het verbouwen geslagen. Konden ze bij een vorig bezoek (2014) de appartementen nog aan de straatstenen niet kwijt, op dit moment kost het goedkoopste vakantie appartement zo'n slordige 

€ 350.000 🤣. 

(Het blijft wonen in een appartement met een loodzwaar verleden 🤢)

 

Via de achtertuin loop je zo het strand op. Van alle gemakken voorzien: hondestrand, naaktstrand en een aangekleed strand, midden in het toeristische deel van Rügen.

Het hondenstrand deelt zijn zand met het naaktstrand. Logisch dat Do even lekker gezwommen heeft,  er viel genoeg te zien 🏖

In het bos daar wonen...

Voor dit weekeinde een plekje gezocht in een bos. Die vind je hier nog. Heerlijk rustig en waarom??....

De rest van de Duitsers zitten op het strand en op de strandcamping.  Dat is een kaal grasveld afgezet met paaltjes met touwtjes ertussen  van waar ze bepakt en bezakt naar het strand vertrekken tot 's avonds laat,  om de volgende dag precies hetzelfde te doen.

Hier is het echte bos

Geen satellietontvangst, dus spelletjes spelen op de pc en internetshoppen via de wifi, zeker als je ontdekt dat je "huisleverancier" alles de deur uitdoet met 30% korting.

Arme Erna,  die alles in ontvangst moet nemen ☺. 

Tussendoor nog even grote schoonmaak in de camper. Alles steentjes en zand grondig weggezogen en lekker het stille bos in met Do, die eindelijk weer lekker lang mag hollen en weer opnieuw zand mag verzamelen. 

Feierabend!!

Gisteravond opeens lawaai door de aankomst van een groot aantal fietsers versierd met grote rode vlaggen met daarop een wit paard met ridder. Een snelle telling leverde op zijn minst 35 fietsers op plus een aantal materiaalwagens.

Per persoon stond binnen een vloek en een zucht een tentje op, werd een maaltijd verstrekt en werden de vlaggen geparkeerd bovenop de tentjes. Vanmorgen het omgekeerde patroon en uitermate gedisciplineerd vertrokken ze weer. Het bleek de fietsclub uit Litouwen te zijn op weg om een rondje Baltische Zee van 1.000 km te fietsen in twee weken.

Na het natuurpark zijn we 1,5 km de krijtrotsen afgedaald om naar een camperplaats te gaan met een restaurantje in de buurt. Uiteindelijk eentje gevonden die nog een plaatsje vrij had en waar we om 19.30 verwacht werden. Als je de hond uit ging laten rook je het al. Een verrukkelijke geur van braatkartoffeln met spek en uitjes. Om 19.30 keurig op tijd aan tafel met een Erdinger en 400 gr rumpsteak met frietjes voor Derk en de braatkartoffeln voor mij.

De rumpsteak was precies goed en de braatkartoffeln ook. Na afloop nog een ijsje besteld, maar de keuken had om 20 uur feierabend. Nou snap ik dat het keukenpersoneel ook graag naar huis wil, maar een ijsje had ik zelf ook nog wel klaar kunnen maken en dat kon de bediening toch ook wel doen? Nein, nein, nein. De keuken ging om 20 uur rücksichtlos dicht en ik werd nog aangesproken op het feit dat ik niet zo raar moest kijken. Ik had immers buiten kunnen lezen dat het om 20 uur schluß was.

Tja, de rumpsteak was erg lekker en de rest wijten we maar aan de restanten van het oude DDR.

Hetzelfde zie je overigens gebeuren met de lunch. Tussen 13 en 15 is lunchtijd voor de medewerkers en heb je maar te wachten. Alles gaat gewoon dicht! Als je dan om 15 uur eindelijk plaats kunt nemen op het terras, wordt je verteld dat ze om 15 uur de keuken dicht doen om zich klaar te maken voor de avond. 🤪. 

En toch blijft Rügen een toeristische trekpleister 🤣🤣

Op de fiets naar het natuurpark

Van een echte strandcamping naar een natuurcamping gefietst, achter de camper aan...🚲🚲

Het eerste stuk was comfortabel, tijdens het tweede stuk kreeg ik toch wat bedenkingen. Van het lage kustland van Rügen regelrecht de krijtrotsen op moeten fietsen. Reken maar dat ik dat in mijn bovenbenen voelde, daar was mijn fiets niet op berekend ondanks zijn "berg-op" stand. 

Deze camping is een verademing, wat een rust!

 De meesten zoeken een plekje tussen de bomen en zijn dan zowat uit het zicht.

Zo ook een delegatie van "Sea Shepherd".

Deze voeren op dit moment een actie langs de Oostzeekust, waarbij ze met duikers achtergelaten visnetten opduiken en meenemen, afleveren bij een andere organisatie die er sieraden van maakt! Goed bedacht!

Deze camping is gelukkig in het bezit van een wasmachine en droger vlak om de hoek en nièmand die vindt dat zij eerder moet. 

👕🩲🧦.

Großsteingrab 🤣

Als je dacht dat je voor hunebedden alleen in Drenthe moest zijn, kom je bedrogen uit. Ook op Rügen is er eentje te vinden. Net als de Nederlandse hunebedden is het graf te plaatsen in de nieuwe steentijd, net als de Nederlandse gebouwd door de mensen van de Trechterbekercultuur. Dit hunebed is bijzonder om meerdere redenen. Ten eerste is de lengte opvallend: het is dan ook een van de grootste hunebedden in het noorden van Duitsland. Ten tweede is het ontbreken van de deksteen opvallend.

Het beste idee krijg je als je het van bovenaf zou kunnen zien. Gister, op weg naar Kap Arkona (en niet "Cap d'Arcona  wat in Frankrijk ligt 🤪) ben ik er zomaar langs gefietst en vanmorgen realiseerde ik me pas wat ik gezien had ☺.

Boodschappen doen in het noorden van Rügen is wel een dingetje. Vaak de grootte van een kleine campingwinkel en als je eindelijk een grotere gevonden hebt, ben je blij. Je loopt de winkel binnen en wordt aangesproken door een medewerker die, waarschijnlijk door zijn mondkapje, iets onverstaanbaars tegen je schreeuwt. Ik keek hem aan en vroeg "bitte?". Hij schreeuwde nogmaals en ik riep terug dat ik hem niet verstond. Daarop draaide hij zich om naar een collega en zei smalend dat hij een stomme buitenlander voor zich had die zonodig op zijn eiland moest vakantievieren. 

Toen ik hem vertelde dat ik dàt wel had verstaan had hij wel het fatsoen om een kleur te krijgen, maar niet het fatsoen om te blijven staan en mij verder te helpen.

🤣🤣🤣🤣. Afijn, is waarschijnlijk met zijn verkeerde been uit zijn holletje gestapt.

#zodoetiehetweerniet

Regen op Rügen betekent dat je weinig anders kunt doen dan tevreden met een boek of een spelletje gaan zitten wachten tot het over is. En als het dan over is besluiten dat je toch nog ìets aan lichaamsbeweging wilt hebben. Als vanouds de hond in de hondenkar gepropt (#$@gr...) en vort met de geit. 15 meter om precies te zijn. Toen dacht het fietssysteem " ehhh, ik was toch zeker op vakantie?", om zich daarna volledig uit te schakelen.

De hond (met een vals glimlachje) weer losgelaten uit de kar

en proberen die fiets op andere gedachten te brengen. Accu erin,  accu eruit, accu van de andere fiets erin, accu er weer uit  om het dan maar moedeloos op te geven.

Dan maar apart een rondje doen naar de beroemdste vuurtoren van Rügen "Cap d' Ancona". 

Fiets weer ingepakt in de camper, even op het aan/uit knopje gedrukt...verdomd hij doet het weer 😡

Tour de France snelheid

De volgende camping lag zo'n 12km verderop. Het zonnetje scheen  dus waarom niet op de fiets? Hondenkar aangekoppeld, hond gezocht (die had zich bij het zicht van de kar voorgenomen dat ze dààr niet meer in zou gaan), hond ìn de kar gepropt (baas boven baas) en trappen maar 🚲.

Tijdens de inspecties de interviews gedaan en de fine fleur van de camping gevonden. Een vrouw van 48 met een man van 28, géén moeder en zoon, volgens eigen zeggen een stel. Ehhh...prima. Volgend slachtoffer een dove vrouw van 74, op de fiets met tent, zonder gehoorapparaat want die paste niet meer in haar bagage.

Ze begon me na de vraag of ze de omgeving mooi vond, een onderhoudend verhaal te vertellen van een vriendin uit Amsterdam die naar Wit Rusland gelopen was, maar niet lopend de grens overmocht en steeds lastig gevallen werd door mannen. Met veel geduld kon ik haar bij de les houden en noteren dat ze de omgeving schitterend vond, maar dat zij wèl fietsend de grens overgekomen was en niet lastig gevallen was.. Het derde stel bleek geen stel maar een moeder en een zoon die er juist wèl uitzagen als een stel. Gelukkig kon ik me verschuilen achter mijn gebrek aan Duits 🤣🤣😉.

De lucht werd zwart, zwarter... dus de 12 km heel hard trappend terug op Tour de France snelheid afgelegd en vast een nieuw record gevestigd. Voor de druppels binnen ⛈⛈

Tovenarij

Zondag zette de dealer mijn fiets even aan om te kijken of hij er wat aan kon doen

Het werkte! Fiets dus weer opgehaald aan de andere kant van Rügen. Campingplaats gezocht en 27 km gefietst zonder problemen. Een bitje omgevallen in het elektrische systeem? De routeplanner te snel aangesloten? Te weinig sju mijn telefoon zodat hij teveel trok uit mijn batterij?

In ieder geval kunnen ze hier toveren;  zòdoetiehetniet en zòdoetiehetwel.

Wel mooi weer een ander stuk kunnen bekijken van dit zomereiland. 

Het plaatsje links op het plaatje (🤣) is Wiek en is net zo mooi als op de foto. De rest van de route bestond uit landbouwproducten zoals hop, gerst, haver en koolzaad. Mooi om tussendoor te rijden 🚲🚲🚲.

Dranske

Vanmorgen vroeg van links naar rechts over het eiland gereden (Schaprode - Göhren) om mijn fiets te laten repareren. Maandag kunnen ze pas bellen met de fabriek 😪. (Waarom trapt die fiets zo zwaar zonder batterij?, ^$#^)

Vervolgens weer omhoog naar het uiterste puntje om met de pont over te gaan naar Dranske,

de camping rechtstreeks aan de Oostzee. Vanuit de camper hoor je de zee ruisen

Slaap....slaap....slaapverwekkend op deze regenachtige dag .  💤💤

Morgen beter...

Schaprode

's Ochtends een wandelingetje door het hart van Schaprode. Twintig stappen links, twintig stappen rechts. Voldoende voor een kerk, 

een restaurant, een ijstentje,  een visrokerij en een aanlegplaats voor de veerpont 🛳.

Als je niet beter weet kun je ook in Denemarken zijn. Overal bloeiende rozen en stokrozen. 

's Middags werd het pas echt spannend. Ik wilde toch wel echt graag een stukje sightseeing plegen in dit stukje Rügen toen mijn fiets dacht een vrije dag te hebben. Alles erop en er aan gecontroleerd, maar ze viel niet te overtuigen. Daar moet echt een vakman naar kijken. Gelukkig woont er zo iemand op Rügen, dus die wordt morgen met een bezoekje vereert.

Op Derks fiets ging het namelijk ook. De route moest wat ingekort worden omdat het inmiddels toch wel wat later geworden  was maar dat leverde juist de mooie beelden op

Alles ging wel snel, dus ik moet het doen met mijn herinneringen...🤪

Op een landweggetje kwam recht op ooghoogte een buizerd aanvliegen die geconcentreerd naar de grond aan het kijken was, trok vlak voor mij op en was volgens mij net zo geschrokken als ik.🦇 Vervolgens werd de weg geblokkeerd door een ree 🦌die wegsprong in het gerst en vlak daarna werd mijn pad gekruisd door een aantal hazen 🐇🐇 die tikkertje aan het spelen waren op de openbare weg. Kom daar maar eens om op een doodgewone vrijdagmiddag op Rügen 😅

🍺 Gold von Rügen 🍺

Weinig beleefd, wat heen en weer over het eiland gecrossed. Pas op het einde werd het leuk.

             🍻 Goud! 🍻