13 september 🇭🇺

Druk dagje..

Vandaag achtereenvolgens met de bus, treintje, bootje, treintje en weer de bus terug.

Eerst naar de plaatselijke VVV om daar naar een lang....lang verhaal te luisteren over ooievaars. Die beesten hier maken hun nest op daken van huizen die bewoond zijn omdat ze dan beschermd worden tegen een bepaald soort adelaar. Huis leeg, ooievaar weg. De houten huisjes die je ziet zijn een soort houten lego huisjes. Als het water uit de rivier hoog wordt, worden de huizen die gebouwd zijn met zwaluwstaartverbinding, een soort pen en gat verbinding, uit elkaar gehaald en op een droge plek weer in elkaar gezet. 

Vervolgens een museum bezocht waar je de hele geschiedenis omtrent de houten huisjes kon zien aan de gebruiksvoorwerpen  en landbouwapparatuur.

Daarna met de bus naar het treintje 🤣

Met het treintje naar de twee fluisterboten, waar wij een heuse bever hebben gefotografeerd, maar die staat helaas op een ander toestel. Komt nog wel eens..

Daarna het hele riedeltje weer terug naar de camping om Derks verjaardag te vieren.

1991-1995

Op weg naar Čigoč. Leuk ritje, veel bos en mooie uitzichten. Dan ontdek je opeens een gedenkteken aan de kant van de weg en denk je automatisch aan een auto ongeluk. In Nederland zie je dat ook wel, denk je nog.

Dan zie je er nog een paar. Op een marmeren voet, met kaarsen, een naam en een jaartal. Tussen 1991 en 1995. En dan zie je opeens waar je gewoon aan voorbij gereden bent.

Huizen met kogelgaten, huizen met ingestorte daken, waar mensen nog steeds op de begane grond wonen, achtergelaten huizen waar de bomen in de huiskamer groeien. En dan pas bedenk je je dat hier 30 jaar geleden nog een oorlog gewoed heeft. Een oorlog die eigenlijk geheel aan mij voorbij gegaan is. Natuurlijk heb ik Sarajevo meegekregen en de ellende die Dutchbat over zich heen gekregen heeft, maar ik heb me de omvang van deze oorlog nooit ten volle gerealiseerd. 

Toch even slikken.

De BBQ

Bij het begin was het best mooi weer, maar dat veranderde snel 😂😂😂

De BBQ in foto's:

Ach,  als het maar gezellig is  toch?

Van bergen, vossen, everzwijnen, beren en wolven.

Slik....die zitten hier allemaal in het Papuk gebergte...

De vossen zijn vorige week aangetroffen in het  douchehok. Van de everzwijnen hebben we een foto van gemaakt en wolven zijn gesignaleerd bij onze vorige pleisterplaats. Beren heb ik nog niet gezien. Er loopt hier een  hond rond die het vannacht om 3 uur wel heel erg druk had. Normaal kijk ik dan wat er aan de hand is, nou ben ik wat dieper onder de dekens gedoken en net gedaan of ik niets hoorde. Stel je voor dat juist ik die beer hier tegen kwam.

De ochtend werd afgetrapt met een wandeling omhoog naar een ruïne uit de tijd van de Turken.

Noem het maar een klauterpad omhoog, heel stijl, grote stappen en vooral op sommige plaatsen heel glad. Niet iedereen ging mee. Ikke wel, voor de eerste honderd meter 🤪. 

Toen bleek duidelijk dat mijn ogen groter waren dan mijn maag. Zo zeg je dat toch? Mijn linkerbeen dacht "dat doe je lekker zelf maar zonder mij. Ik stop ermee". Toch knap voor een been dat nog vaak moeite heeft met het trapje in de garage. Rustig aan weer afgedaald met Do,  die zich geweldig gedroeg, en op zoek naar de koffie.

Dan maar vast voorbereidingen treffen voor de BBQ van vanavond. De boodschappen hier zijn een verrassing. De literverpakking Griekse joghurt bevat hier 900 ml en de doos waarin 10 eieren kunnen bevatten hier 9 stuks. Hoe dit inmiddels in Nederland is weet ik niet, maar hier passen ze zich alvast aan op de verwachte crisis in de winter.

Osijek en Kopačevo, op de fiets.

Op de fiets naar Osijek over een 10 km lange grevelfietspad. Dat was de veiligste route, anders mag je over de rijbaan. In fietspaden zijn ze in deze streek niet al te sterk.

De volgende dag het natuurgebied in dat hier bij Kopačevo ligt.

Helaas was er niet al te veel te zien, ook hier heeft men een watertekort!

Toch heeft Derk wat mooie plaatjes weten te schieten.

Kopacevo

Voorop als kwartiermaker terug naar Kroatië. Onderweg op zoek naar een apotheek om de

 "eetkwalen" 🤣 er onder te krijgen en een recept van de dokter te halen. Slim, die had ik thuis op het aanrecht laten liggen, maar dankzij de assistente werd die per mail achter mij aan gestuurd. Klasse hoor! Wim had een printer, dus niets aan de hand. Denk je. De apotheker wilde graag kontakt met de huisarts om zeker te weten dat ik het recept niet vaker gebruikt had. Ik kon immers 100 kopieën gemaakt hebben. Kon geregeld worden, toch? Ik bellen en stond als nummer 4 in de wachtrij. De apotheker sprak zijn talen voortreffelijk en kwam er achter dat het wel heel lang duurde om van nummer 4 naar nummer 3 te gaan. Uiteindelijk nam hij genoegen met een kopie van het originele mailtje. Niet alleen het recept, ook de hele conversatie met de assistentie. Bij het afrekenen snapte ik waarom ik kopieën gemaakt zou  moeten hebben. De totale rekening bedroeg zo'n 5 euro, daar waar je in Nederland minimaal het vijfvoudige zou moeten betalen. Ik had hier rijk kunnen worden! 💰.

Eenmaal op de camping werden we hartelijk ontvangen door de eigenaar, die vervolgens wit weg trok toen hij hoorde dat er nog een rits campers achteraan kwam. Hij had niet op ons gerekend en het was nogal krap 😂

We hebben zelden iemand zo hard zien werken om ruimte te maken! Om het goed te maken kwam hij 's avonds met een fles zelf gestookte slivovitz, om uit te delen en nodigde ons uit om de volgende dag met het hele stel vissoep te komen eten.

Nou  dat heeft hij geweten....het was nog lang onrustig, mede door de nieuwe flessen slivovitz. 🤪🍷😂😂

Fietsen en de BBQ

We zijn wel vaker in Hongarije geweest. In het oosten was het, buiten de grote steden om, op het platteland armoede troef. 

Zelfs net over de grens met Slovenië, Kroatië en Oostenrijk,  in de dorpen, lijkt het of de tijd 50 jaar heeft stil gestaan. Vrouwen met schorten en hoofddoekjes, jongere meisjes (voor zover je ze nog aantreft),  met oude spijkerbroeken, soms nog kolen gestookte gasfornuizen, toiletten met septic tanks die regelmatig leeggepompt moeten worden.zo ook op Leo's camping. Opeens was de septictank vol en moest hemel en aarde bewogen worden om de 40 jaar oude tankwagen te laten komen omdat wij anders ons toilet niet konden legen.

In Hongarije moest er natuurlijk ook gefietst worden.

Er lopen verschillende fietsroutes zoals de Amazon Europe en de Europese fietsroute van Finland naar Hongarije, maar de gegevens daarvan zijn niet openbaar dus daar had je weinig aan. Wim had in het verleden een route uitgezet van 25 km, langs de Drawa rivier, dus die zijn we gaan fietsen met als beloning een lekker biertje bij aankomst in de kroeg. Natuurlijk was er een lekke band en dat werd elegant opgelost.

Vandaag ben ik hem nog een keer gaan fietsen, maar dan alleen. Dan zie je toch een heleboel meer!

Vanavond als afscheid een BBQ met live music.

Felsoszentmarton

Een uitstapje naar Hongarije, "Felsoszentmarton".  De plaatsnamen in deze tocht zijn vaak volkomen onuitspreekbaar en als je ze niet meteen opschrijft weet je het echt niet meer. Lang leve Google maps, je kunt het dan in ieder geval aanwijzen 🤣🤣🤣.

In deze plaats is een Nederlandse minicamping, " de Ommedraai". In principe is het de achtertuin van Leo, die het leuk vindt om af en toe gasten te hebben. We werden heel hartelijk ontvangen en tijdens de koffie liet Leo zich ontvallen dat hij een kapperszaak had in Spaarndam en nadat hij zijn zaken verkocht had, heel toevallig, tegen deze minicamping aangelopen is.

We hebben jarenlang met onze boot in de haven van Spaarndam gelegen. We voelden ons er echt thuis en hebben daar veel mensen leren kennen dus binnen de kortste tijd werd het dus: "ken je die?", "hoe is het met hem?", en "woont zij daar nog steeds?

Het was nog lang gezellig!

Bjelovar

Vertrokken uit Zagreb richting Bjelovar. Er stonden 2 points of interest (POI) aangegeven die de deelnemers konden bezoeken op de aangegeven toeristische routes. Wij gingen echter rechtstreeks naar de volgende pleisterplaats, om de meute aan te melden bij de receptie, de plaatsen klaar te maken en de plaatsen op de camping toe te wijzen. 

Het klaar maken ging snel, nog even de vlag geplaatst en toen bleven er nog 2 uur over voordat de eersten zouden arriveren. 

Hadden we nog even tijd voor een kopje koffie 🍯. Nou vergeet dat maar. 🤪

Bang als ze waren om de plek van waaruit ze televisie konden kijken mis te lopen, stonden de eersten al anderhalf uur voor de afgesproken tijd te dringen om hun plekje op te eisen. Dat we bedacht hadden de plaatsen via loting aan te bieden was een flinke tegenvaller. Vooral voor het echtpaar dat besloten had even te stoppen bij de Outlet. Zij winkelen en hij de tijd in de gaten houden zodat ze niet te laat op de camping zouden komen.Toen ze de plek toegewezen kregen verzuchtte zij dat ze nog minstens een uur had kunnen shoppen..

En wat ze nu in de tussentijd moesten doen?

Derk vertelde dat we om 6 uur de wijnkelder konden bezoeken voor een wijnproeverij. Ja, dat begreep ze, maar wat moest ze in de tussentijd doen dan??? Gelukkig kwam haar reisvriendin er ook al aan, dus dat probleem lostte zich vanzelf op.

Je krijgt het idee dat je op een kleuterschoolreisje zit...

's Avonds mensen moeten waarschuwen dat de radio plus bijbehorende luide gesprekken echt wat zachter moeten omdat er klachten binnenkwamen van omringende campers. Mensen er op wijzen dat indien ze iets uit de koelkast halen ze dit wel moeten noteren omdat anders de kas van de ober niet klopt en dat die drankjes ook afgerekend moeten worden!

Geloof me Benidorm Basterds bestaan denk ik echt! 🤣🤣

Ach, het is verder een gezellige groep. Even wennen allemaal. Vandaag ging de groep met een bus naar Varazdin.

Ik bleef het fort verdedigen en voor de aanwezige hondjes zorgen. Dat is ook een taak 🤣

Gids door Zagreb

In Las Vegas, in een casino, hingen twee antieke kroonluchters. Tijdens een modernisering wilde de manager er wel van af. Veel te ouderwets, vond hij. Er werkte ook een Kroaat die voorstelde de kroonluchters te schenken aan de kathedraal in Zagreb. De kroonluchters werden verscheept, opgehangen en zouden de volgende dag tijdens de mis tentoongesteld worden. Enige kranten kregen er lucht van en er werd geschreven over de kroonluchters die van uit het duivelse Las Vegas in de heilige kathedraal opgehangen werden. Dat kon absoluut niet en de bisschop werd tot de orde geroepen. Zijne heiligheid nodigde de pers uit om uitleg te geven. Tijdens de uitleg greep hij zijn heilige kwast, zegende de kroonluchters, zei dat ze vanaf nu heilig  waren en gooide de verslaggevers de kerk uit.

We lopen nu dus onder leiding van onze gids, Dario, door Zagreb. Bergje op, bergje af, berg op, berg af, nog een hogere berg op, en vervolgens met de kabelbaan de berg weer af.

Zagreb is een mooie stad, relaxed  en de reis er naar toe is de moeite. (20 min. lopen langs de snelweg, 20 min met de bus, 20 min met de tram 🤪)

Uiteindelijk, na al het gewandel lekker geluncht, petje gekocht en weer de hele riedel omgekeerd terug, tikkie afgepeigerd wel. 😣

                   

Zagreb welkomstpunt

Vroeg(er) op, even doen wat er gedaan moet worden, NKC-vlag bewonderd, ontbijt geprobeerd te nuttigen, een schoon t-shirt aangedaan omdat ik ruzie kreeg met de fles bessensap, weer een schoon t-shirt aan omdat ik begon te stuntelen met een gesneden grapefruit. Daarna de shirts maar even willen wassen, maar je raad het al....wasmachine ook hier stuk. 🙄, dus maar ff het ouderwetse handwerk gedaan.

Terwijl ik bij de wasbakken stond komt er opeens een groep mensen aan die van alles begon op te stapelen, te reorganiseren en een soort marokkkaanse lampjes op te hangen. Nou waren die wasbakken al niet zo schoon, dus er ging weinig verloren aan het feit dat ze opeens niet meer te gebruiken waren,  maar toch..

De campers moesten zich een weg banen door de al opgestelde camera's bij de ingang van het park en kwamen met vragen wat die mensen stonden te filmen.

Ja, zei een artistieke verschijning met zijn haar half afgeschoren, het overige haar ingevlochten, morgen gaan we hier filmen. Een Kroatische soap. 

Zal toch eens navragen, ben wel heel benieuwd.

Alle campers zijn inmiddels binnen, het introductiepraatje gedaan, de welkomstborrel gedronken en het welkomstdiner zit er aan te komen.

We gaan beginnen..

Gisteren de camperplaats verlaten waar we onze laatste dagen verbleven in de relatieve luxe van een schoon toilet, goede douches en een goed restaurant zeer nabij. Ons "present" gemeld bij onze mede reisleiders, samen de reis doorgenomen, de onderlinge verwachtingen uitgesproken, buskaartjes voor iedere medereiziger gehaald (Derk en Wim), overgoten met een biertje en een glas witte wijn. 

Morgen "geht's los".

Tenminste, dat dachten we. In de loop van de middag arriveerden de eerste campers al. Vriendelijk verwelkomd, maar het begint morgen. Vandaag zijn we nog niet in dienst 😉

Wasmachine

Omdat de wasmachine op de camping al weken (😂) kapot bleek te zijn, zijn we uitgerukt naar een benzinepomp in Zagreb waar die grote wasmachines staan. 

Je kon er betalen met creditcard...not,

je kon er betalen met papiergeld....maar de machine geeft geen wisselgeld. 

Je kon er betalen met jetons, zei de manager en overhandigde ons voor 200 kunas aan speciale muntjes. Helaas pasten de muntjes niet en voor dat wij daar achterkwamen was de manager al toeterend om de hoek verdwenen.

Uiteindelijk hebben we hier en daar wat passend geld kunnen wisselen en konden de machines hun werk doen.

Derk ook, die heeft de speciale muntjes staan uitventen aan de argeloze autowassers die nu niet naar de betaalautomaat hoefden. Hij is ze allemaal kwijt, commercieel talent en zegt dat hij een autowasserette gaat beginnen 😂

Zagreb, en omstreken

Het is ons duidelijk dat als je rond Zagreb gaat kijken naar camperplaatsen en/of bezienswaardigheden, je zo weer in Slovenië zit. Die grens loopt hier zo grillig, èn dwars door de bergen dat het nauwelijks te volgen is. 

De Tomtom heeft het er maar druk mee. Volgens mij meet hij de lengte en hoogte van de camper, maar vergeet de hoogte van de bergen. 

Zo af en toe ga je met samengeknepen billen de berg op en af. En vooral met een nat wegdek moet de camper hééèél erg zijn best doen, maar tot dusver is het steeds goed gegaan en zijn we op de mooiste plekjes gekomen.

Vandaag zijn we in Zagreb aangekomen. Camperplaatsen en campings stellen hier niet veel voor. Meestal sta je bij iemand in zijn achtertuin. Dit keer kozen we voor één van de twee campings die Zagreb rijk is; de meest luxe, vanwege de wasmachine. Meteen maar voor 3 dagen, want er was best wel wat was 😅

Helaas is de wasmachine defect!

Kroatië in....en er weer uit 🤣

Vandaag Kroatië binnengetrokken met het idee alvast wat bezienswaardigheden te gaan bekijken om een beetje een idee te krijgen wat ons te wachten staat. 

Ook omdat het niet zeker is dat ik dan mee kan omdat Do met deze warmte niet zo lang in de camper kan blijven.

We zijn begonnen met Varaźdin,  het historische kerkhof

en het Neanderthaler museum in Krapina,

om daarna het Openluchtmuseum in Stara Selo,  dat gebouwd is rond het geboortehuis van maarschalk Tito, met een bezoek te vereren.

Dit laatste werd uitgesteld tot morgen en we besloten een plekje te gaan zoeken voor de nacht. Welgemutst op weg en opeens stonden we in de rij voor een grensovergang!  Ehh...

Terugkeren en omdraaien was niet meer mogelijk, maar eigenlijk konden we ook niet tussen de douanekantoorjes door. Het leek simpelweg te smal. Met veel beleid heeft Derk de wagen er tussendoor geperst met aan beide kanten geen centimeter over. De douaniers waren inmiddels zo onder de indruk dat ze onze paspoorten niet meer hoefden te zien.

En opnieuw waren we in Slovenië 🤣🤣

 

van Lebring tot Zabovici.

In Lebring begon 's middags "opeens" de wind te waaien. Het leek een beetje op een valwind met een enorme verplaatsing van zand. Tegen de tijd dat we alles dicht hadden was het ook weer voorbij. We hebben er verder geen aandacht aan besteed totdat we van het hotelpersoneel hoorden en uit de krantenkoppen de volgende dag lazen wat er gebeurd was. Een enorm noodweer was over Oostenrijk heengetrokken dat ons net gemist had.

Bij de Sloveense grens moesten we weer een tolkastje aanschaffen. Eén piep gaf hij, dus hij was OK en we konden

richting de Kroatische grens. Begon dat ding wéér twee piepjes af te geven. Wij weer naar het volgende tankstation waar ze erachter kwamen dat het opgewaardeerde saldo niet voldoende was voor het apparaatje, maar ruim voldoende om de grens te bereiken.

Vlak voor de grens hebben we een knusse CP gevonden, met ruimte genoeg voor het wandelen met Do, schoon, groen en perfect onderhouden.

Druivenstruiken naast de camper, visvijver met plaatselijk publiek en winkels op 4 km afstand, dus goed te fietsen. We besluite de volgende dag hier

 ook maar te blijven en de regenbuien af te wachten. De temperatuur is prima gedaald, een verademing na al die het dagen.

Bijna bij Slovenië

Een nachtje in Passau, geparkeerd met vele medeparkeerders.

Passau is een mooi stadje, welgelegen aan de Donau. 

We hebben de rivier weer even gezien, de Donauschepen gefotografeerd en zijn verder niet bij de camper vandaan geweest.

Veeel te warm. Midden in de nacht de luiken nog moeten sluiten voor een heel klein beetje regen. Toen de regen over was ik te beroerd om eruit te gaan en weer te openen. Gelukkig was het wat afgekoeld en hadden we genoeg aan de ventilator.

's Morgens de grens over en de Gobox aangeschaft. Ging prima totdat het apparaat 2 piepjes begon te geven in plaats van de voorgeschreven 1 piep. Gezien de torenhoge boetes die de Oostenrijkers uitdelen, het eerste de beste tankstation opgereden om daar te constateren dat simpelweg het toltegoed op was. Weer wat piepjes aangeschaft en koers gezet naar Gasthof Gollner, in Sankt Margareten bei Lebring. Daar kon je eten èn daarna overnachten. Een praatje gemaakt met wat medecamperaars en uiteindelijk met deze mensen op het terras verzeild geraakt en samen wat gegeten.

Morgen proberen de tolbox van Slovenië aan te schaffen...