woensdag 28 november 2018

Vanwege de Paëlla 🥘


In El Palomar kregen we een plekje naast andere Nederlandse camperaars Jan en Wil. Al snel werden we na een praatje uitgenodigd voor een glaasje wijn en meteen ontstond het idee om naar een Tapas restaurant te gaan, wat in het boekje van Campercontact beschreven stond.
Met handen en voeten bestelden we daar de Tapas om er uiteindeliik achter te komen dat er geen eten geserveerd werd.🙄 Dat werd dus een grote streep door het Campercontact boekje. Het enige waar ze gelijk in hadden was de sluitingstijd. Blijkbaar zagen we er best wel hongerig uit en kreeg de uitbater medelijden en bood uiteindelijk aan "iets" te eten te maken onder de uitdrukkelijke voorwaarde dat het "koud" zou zijn. Daar gingen we mee akkoord om vervolgens kroketjes,  gefrituurd zeefood, gegratineerde kaas en visjes te krijgen 🤣 Over Tapas gesproken 🤣🤣🤣.

In het restaurant werd onderwijl ook Spaans-Engelse les gegeven aan een groepje El Palomarianen. Ze werden gelijk met ons naar buiten gelaten en al keuvelend liepen we dezelfde kant uit. Opeens was het daar....een uitnodiging om zondag a.s. proefpersonen te zijn bij het maken van Paëlla door een Engels echtpaar geassisteerd door een rasechte Spaanse.
De zon schijnt hier en was volgens het weerbericht niet van plan te verdwijnen vóór zondag. We staan hier prima en goedkoop dus een paar dagen extra....



dinsdag 27 november 2018

Windkracht 8, vlagen van 9

Windkracht 8 met vlagen van 9 gedurende de nacht. Om één uur gaf onze oude man aan dat hij toch echt nog even uitgelaten moest worden , dus jas aan en de storm in

Naast de ingang stond een Nederlandse camper overwinteraar te spelen. Alles wat ze nodig hadden stond buiten overdekt door een giga luifel. Toen ik langs kwam hing mevrouw met een sigaret in haar mond aan de luifel, terwijl meneer verwoede pogingen deed dat ding naar binnen te draaien
Toen ik weer terug kwam hingen er 4 mensen aan de luifel terwijl meneer luid vloekend nog steeds probeerde die luifel in te draaien. Nummer 5 werd wakker en riep vanuit zijn raampje dat het een elektrische luifel was en dat hij op het rechter knopje moest drukken, waarop mevrouw begon te krijsen dat ze dat wel gedacht had en dat meneer nergens voor deugde. De luifel ging in....
Gedurende de nacht nam de wind weer af en toen we vanmorgen wegreden stond de luifel weer uit, ditmaal gezekerd met een extra spanband òver de luifel met mevrouw er eenzaam rokend onder. Volgens mij had meneer de eerste vlucht naar huis genomen 😅
Via de Route Mediterrannée weer zo'n 200 km zuidwaarts naar El Palomar.

maandag 26 november 2018

Peñíscola castle, maar dan in de regen

Op de fiets in het zonnetje op weg naar het klooster op het schiereiland

en je dan terugvinden in een herfststorm met regen en een enorme puist wind.  Een café in om te schuilen en een lekkere Americano en Café con Leche besteld zonder de overheerlijke Tiramisu...die was op. Ze zag ze denken...die rare buitenlanders die een toetje bestellen bij de koffie 😳. Na rijp beraad hebben ze maar besloten dat de tiramisu op was. Onze buren kregen ze wel, zoals het hoort...als dessert.

De rest van de dag geluisterd naar het zachtjes tikken van de regen op het zolderraam en vanmorgen wakker geworden met wind, WInd, WIND. Geen kans om weg te komen, dus de camper klaar gemaakt voor een early depart morgenochtend.

Water geloosd, getankt, gezogen en toen viel de wind weg en begon de zon te schijnen. Helaas was tariefmatig gezien de volgende dag ingegaan....en we blijven natuurlijk wèl Nederlanders.🤨

Inmiddels is de wind terug 😨


zaterdag 24 november 2018

Peñiscola

Weer 300 km zuidelijker, de zon is er al, de temperatuur nog niet helemaal. We zitten al wel in de dubbele cijfers. ☀️🌡De weg erheen door de bergen was grauw en triest. 

De bedoeling was de vrijdagmiddagdrukte bij Barcelona te vermijden, vooropgesteld dat die drukte bestaat. Daar waren we het niet helemaal over eens.

Eenmaal aangekomen eerst op zoek (met behulp van het navigatiesysteem) naar een supermarkt. Dwars het centrum door, smalle straatjes, klamme oksels, laag bij de grondse uitstekende verkeersborden, hobbels en eenrichtingsverkeer de verkeerde kant op....Maar we hebben het gered en gevonden.

Volgepakt aangekomen op het speelterrein van de grijze golf om daar te constateren dat er een Paëlla avond was met aansluitend dansen 😂. Die paëlla leek ons wel wat, dat dansen wat minder maar goed...leuke gesprekken met de tafelgenoten over plaatsjes en tips over de camper doen het altijd wel goed.

En opeens waren we terug in het sfeertje van de middelbare school. Gespannen opgetogen want we gingen dansen, dat de Paëlla eindeloos duurde gaf niet, we gingen dansen, dat je elkaar niet meer kon verstaan....we gingen dansen. Wauw, de grijze golf in tienergedaante, internationale verbroedering op de dansvloer en geen gesprek meer te voeren.😳

Na de Paëlla nog een ijsje op een plastic bordje, een extra glas wijn en swingen maar...Derk in semi quick step met de Belgische buurvrouw en de buurman deed een poging mij over de dansvloer rond te zwaaien. 

Gelukkig bedacht ik opeens dat de hond nodig rond moest voor de nacht en wist ik mij elegant uit de voeten te maken.


donderdag 22 november 2018

Lloret de Mar


Half Nederland gaat er heen 'op vakantie'. Wij waren er nog nooit geweest, dus toen deze plaats op de radar verscheen, besloten wij ook maar eens te gaan kijken. Een prima plekje met een beginnend zonnetje, dus de deur van de camper kan voor het eerst openblijven. 🌤

Het is wel weer wennen aan de openingstijden. Gistermiddag waren wij in Palamòs op zoek naar een Kärcher ramenwisser  om het condens van de ramen te kunnen halen. Dan is het uitermate frustrerend dat ding om 12 uur achter het raam naar je te zien zwaaien terwijl je net gehoord hebt dat de winkel pas na 17 uur weer open gaat, terwijl je de halve Pyreneeën bent overgeklauterd om juist bij die ene winkel te komen. Alleen mijn stappenteller was tevreden....

Tja, en nu Lloret de Mar. Het lijkt net of bewoners uit Noord Afrika hier als vaste bewoners zijn neergestreken en hier de nering draaiende houden. 30 km terug in Palamòs waren de mensen overwegend blond en hier donker en oriëntaals. 

Even een ijsje scoren op de boulevard en terwijl je het weg zit te lepelen lees je dat je in een sishalounge zit.😂

Het ijsje smaakte trouwens prima!🍧😂

dinsdag 20 november 2018

Dalì

In Figueras een overnachtingsplaats gevonden op het terrein van een grote supermarkt en vanmorgen "In de benen", op zoek naar het Dalì museum. 

Wat heeft die man een ongelooflijke hoeveelheid werk geproduceerd. Beelden, schilderijen, juwelen en andere min of meer gebruiksvoorwerpen. Mooi? Naeh...., wel kunstig, maar in ieder geval niet persé mijn smaak. Maar goed om een keer gezien te hebben.

Was getekend;

Terug bij The Beast maar even een landelijk plekje gezocht om de nacht door te brengen en mij onderweg afgevraagd wat al die gele linten deden aan de hekwerken. 🤔 Volgens Google had het te maken met de politici die vastzitten vanwege de strijd om zelfstandigheid hier in Catalonië. Nou dat weten we dan maar weer 🤭

Een plek gevonden aan de kust op een prima CP in Palamòs.

Overigens wèl een Dalì schilderij gevonden waarvan ik hoop dat het overwinteren er ongeveer uit zal gaan zien. (figuurlijk gesproken dan 😇)




maandag 19 november 2018

Figueras

Zoals ik al zei, Palaves, een lief plaatsje als de zon schijnt.

Maandagmorgen vroeg op om snel in Spanje te komen. De zondag hadden we nog gereserveerd voor "Gele Hesjes" die nog wilden protesteren en om Palaves nog te zien terwijl de zon scheen. (Ook om gebruik te maken van de plaatselijke wasserette)

Op de snelweg was het griezelig rustig, af en toe waren we net Remy in "Alleen op de Wereld". 

Op alle op_en afritten daarentegen was de blokkade volledig

Alles ging goed totdat....

we vol in de fuik liepen aan het einde van de tolweg. De wagens werden tegen gehouden terwijl de "Gele Hesjes" met de verschillende chauffeurs in discussie gingen. Slim, want ze namen de tolkaartjes in en we mochten gratis het poortje verlaten toen we eindelijk aan de beurt waren. Geen discussies overigens want met een Groningse chauffeur heb je als Fransoos weinig te discussiëren. 😉 Alleen het woord gratis hielp om op het gezicht van de Groninger een glimlach te toveren 🤔🤣.

Daarna de grens over om in La Jonquera, een plaatselijke Spaanse outlet, onze voorraad weer aan te vullen om vervolgens op een CP in Figueras, de geboorteplaats van Dalì, te landen. Morgen maar even naar het museum..


zaterdag 17 november 2018

Een dagje regen

De vlam in de pan in Frankrijk, inderdaad zoals onze Luxemburgse buren al voorspelden. Eén dode en tweehonderd gewonden en dat allemaal voor de dieselprijzen die hier nog steeds goedkoper zijn dan bij ons 😥

Dus zijn we maar gaan wandelen

 

in de regen, met onze nieuwe plu's. Anders bleven ze ook maar zo zielig in het vakje in de deur staan. Toch maar wat plaatjes verzameld, met als resultaat natte schoenen en een broek met natte pijpen.

Denk maar zo....een schattig plaatsje als de zon schijnt 😇

Morgen beter....

vrijdag 16 november 2018

Palavas - les - flots

Oftewel het strand van Montpellier, met uitkijk op de jachthaven in de Middellandse Zee. Toen we hier kwamen was het 20°, maar morgen wordt het hier ook wat minder 

Morgen staan we hier ook nog want de Fransen hebben een actiedag tegen de waanzinnig hoge dieselprijzen waarbij de snelwegen geblokkeerd gaan worden. We werden specifiek gewaarschuwd niet te gaan rijden om brokken te voorkomen. 🤔

Nou, dan kun je beter over de Middellandse Zee gaan staren 🤗


donderdag 15 november 2018

Prissé

Door, en door maar weer...op weg naar de zon. Vandaag trok de mist op en begon de zon te schijnen ter hoogte van Macôn. Meteen even een camperplaats ( oftewel CP) gezocht en ziedaar..

Met als ultieme crux..

We zijn geland op "Vigneron des Terres Secrets" 🤭

Lekker!! 🍷🍷🥂


woensdag 14 november 2018

Toul

Vanmorgen in de zon alle milieuregels van Köln aan onze laars gelapt. Erin komen gisteren via de transitzone was geen enkel probleem, eruit was een probleem van een geheel andere orde. Zelfs de routeplanner gaf aan dat hij er geen gat meer inzag en ging in staking. Toen maar doodgewoon langs de noordelijke oever Köln bekeken. War sehr schön. 😉

Hopen dat ze ons niet geflitst, gescand of wat dan ook hebben. Scheelt al gauw zo'n 80 euro.

Buiten Köln ging het zonlicht uit en reden we een aardig mistig landschap in.

Zo reden we Luxemburg is, miste het enige tankstation en daarmee de mogelijkheid om Puck even uit te laten, die dat aangaf door zielig te gaan zitten janken. Het janken werd hijgen, een teken dat het bijna mis zou gaan. Wij zochten met de moed der wanhoop een afrit of een "P" en reden vol de file in....😨.

Na 700 lange, lange meters een afrit gevonden en kort daarna ook de zo gewenste "P"....

Opeens scheen daar de zon en bleken we voor het Amerikaanse Oorlogs kerkhof te staan. 

Na het broodnodige rondje met Puck, de koffie en de roggeknar zijn we op bezoek gegaan. Fascinerend om te zien.

De bewaking bestond uit 2 mannen met schietgerei paraat. Ze vertelden dat dit sinds 2 jaar zo was en wensten ons een goede reis na afloop. 

Daarna nog zo'n 100 km, weer opnieuw in de mist (!) op weg naar Toul in de Lorraine. Daar tussen verschillende andere Nederlanders,  op weg naar de zon en op weg naar huis, ons klaargemaakt voor de nacht (Na natuurlijk eerst nog even wat éclairs gescoord te hebben voor bij de koffie)

dinsdag 13 november 2018

Köln

Keulen in de avonduren. 

Een prachtig plekje uitkijkend over de Rijn. Heus we zoeken ze niet, maar je loopt er zomaar tegenaan. Om hier te komen hebben ze een route gemaakt die om de milieuzone heen gaat. Ze zijn heus niet gek die Keulenaren. Ze lopen heus geen geld mis voor de staanplaatsen 🤣

We hebben eerst nog even een stoeipartijtje gehad met onze nieuwe aankoop....overtrekken voor de stoelen. Keurig op kleur maar het aandoen van deze apparaten vereist een doorzettingsvermogen en een volhoudendendheid waarbij je een diepe buiging moet maken voor diegene die erin slaagt de stoelen te bekleden. Als het aan mij gelegen had waren ze er althans nooit opgekomen. Eerder een kwestie van opbergen in het ronde archief.

Nog even een rondje gelopen en vluchtig kennis gemaakt met een andere Stijkel-fan. Net zo blij met hun camper en net zo gelukkig met de service.

Nu onderuit genietend met een glaasje wijn van het uitzicht en van de tomatenplanten die geheel spontaan groeien op plaatsen in de bedding waar anders de Rijn gelopen had. 

Strange things happens in Köln 🙃



maandag 12 november 2018

Meppen

Tja...om misverstanden te voorkomen...Dat doen we niet....we staan er. Op de parkeerplaats in Duitsland. Vanmorgen "The Beast" opgehaald, geladen en om 16 uur het gas erop en richting Duitsland.  Een paar kilometer over de grens, maar we zijn op weg. Het einddoel is de zon
Kan niet schelen waar die is, zolang die maar schijnt 🤣🤑