Appingedam

Staan we weer op landgoed Ekenstein.

De ideale plek om te wandelen in het park, te kijken bij de kinderboerderij en dè ideale uitvalsbasis voor een fietstocht rond Delfzijl en achterland. Het weer werkte heel erg mee, dus het was genieten! 

Gisteren een wandeling over het landgoed met opeens een aanduiding aan de overkant van de straat:

"Groningse wijnboerderij"

Dat wekte de nieuwsgierigheid....een afspraak voor morgenochtend 🤣

Vandaag een fietstocht, dus 40 kilometers in de benen

via Niekerk naar Appingedam

Achter de mast van het skûtsje "Eastermar" aan  hebben we het dorp kunnen verlaten, nu richting Niekerk. Een gehucht in het noorden van Groningen waar een vaarvriend een huis met bijbehorend stuk grond heeft gekocht om zijn droom waar te maken. En laat daar nou net hulp nodig zijn! 🤣 

Derk is natuurlijk nooit de beroerdste om hulp te verlenen als tijdelijke kraanmachinist 🤣

Het even langs gaan en een kop koffie drinken werd dus anderhalve dag op de oprit staan met een lekker etentje en spelletjes spelen, tussen het werken door. Beregezellig dus

De hond vond het ook prima, samen met een vriendje lekker rauschen over 1,5 ha en ter verkoeling in de Groningse prut duiken

Mìjn toegevoegde waarde bestond uit het regelen van kip- en kalkoeneneieren via mijn dochter (die ze vervolgens nog uit mag laten broeden ook). 

De ezel en de shetlandpony waren er al.

Nu doorgekacheld naar Appingedam waar we een lekker beschut plekje gevonden hebben om het mooie weer af te wachten 🌞

Eastermar te voet

Nadat we gisteravond via het zandpad naar het meer zijn gelopen, leek Eastermar de moeite waard om een extra dagje te blijven.  Zoveel moois, daar moest er meer van zijn. Na ontbijt, mail (!🤣), en nog wat andere huishoudelijke zaken was het "wandelschoenen aan" en lopen maar.

Af en toe wat gesprekjes met de plaatselijke inwoners die daar ook met hun hondjes liepen, beetje om je heen kijken en Do behoeden voor de vieze slootjes en het schrikdraad, loop je snel wat kilometers weg. In 't Heechsân (Hoogzand), samen met o.a. Eastermar behorende tot de gemeente Tysjerksteradiel, stond een wel heel apart kerkje,

met een nog aparter hek. Het hek was voorzien van allerlei symboliek van tijd, dood en leven; een gevleugelde zandloper, een schedel met gekruiste beenderen,  gekruiste zeisen en een in zijn staart bijtende slang. Respectievelijk de vervliegende tijd, de kortstondigheid van het leven, het teken van de dood en het eeuwige leven. Nogal een 'zwaar' hek dus 

De kerktoren zelf was overwoekerd met klimop wat staat voor vriendschap tot in de dood en het vasthouden van herinneringen.

Even verderop stond Frieslands trots, het oudste inheemse raspaard, de Friesian.

Verscholen tussen inmense eikenbomen vol met enorme kraaiennesten stond kerk nummer 2.

Tikje luguber voelt het wel als ze schreeuwend van boom naar boom vliegen 

Genoeg gezien.....😉

Wandeling afgesloten met een biertje en Easermars specialiteit....droge worst op turf gestookt....jammie, jammie....

Eastermar of tewel Oostermeer.

(Dit om verwarring omtrent spraakgebreken te voorkomen) 

Weer een plaatsje met uitkijk op de jachthaven. Ze hebben het hier geweldig voor elkaar, dezelfde faciliteiten als het watervolk; een lig- cq staplaats,  water, elektra, en niet te vergeten WiFi. Stel je voor dat je iets mist wat je thuis wel hebt 🤣. Het camperen wordt het nieuwe "bootje varen", met het voordeel dat je s nachts geen last hebt van schurende en piepende stootkussens die je nachtrust tot een kwelling maken. (Eh, hehehe...😅, de zielepoten).

We hadden mazzel, het skûtsje De Eastermar, werd al boomend, op zijn goede plek gelegd, dus touwtje aanpakken en een praatje maken 😉!

Wandelen kun je hier ook goed als je het bord "verboden voor honden", overigens op advies van de dorpsbewoners, negeert. Via een zandweggetje komt je uit aan hèt Eastermar waar je getrakteerd wordt op een werkelijk mooie zonsondergang.

Door Nederland; Hasselt

U

Een klein uurtje rijden en dan zijn we er....Hasselt. twee jaar geleden nog geweest. Toen vertrok de Prins Willem Alexander vanuit Hasselt voor een weekje "cruisen" met het verzorgingshuis van mijn moeder, met mij erbij als mantelzorg. Vandaag op eigen camperkracht, om te proberen toch nog iets van het voorjaar te maken in deze corona pandemie. Een leuk plekje gevonden op het terrein van de jachthaven en daar aangesloten bij mede Marokkogangers Majda en André samen Hasselt onveilig gemaakt. We hebben uitermate spannend een wandeling gemaakt en een ijsje verorberd bij gebrek aan een terrasje.