13 september 🇭🇺

Druk dagje..

Vandaag achtereenvolgens met de bus, treintje, bootje, treintje en weer de bus terug.

Eerst naar de plaatselijke VVV om daar naar een lang....lang verhaal te luisteren over ooievaars. Die beesten hier maken hun nest op daken van huizen die bewoond zijn omdat ze dan beschermd worden tegen een bepaald soort adelaar. Huis leeg, ooievaar weg. De houten huisjes die je ziet zijn een soort houten lego huisjes. Als het water uit de rivier hoog wordt, worden de huizen die gebouwd zijn met zwaluwstaartverbinding, een soort pen en gat verbinding, uit elkaar gehaald en op een droge plek weer in elkaar gezet. 

Vervolgens een museum bezocht waar je de hele geschiedenis omtrent de houten huisjes kon zien aan de gebruiksvoorwerpen  en landbouwapparatuur.

Daarna met de bus naar het treintje 🤣

Met het treintje naar de twee fluisterboten, waar wij een heuse bever hebben gefotografeerd, maar die staat helaas op een ander toestel. Komt nog wel eens..

Daarna het hele riedeltje weer terug naar de camping om Derks verjaardag te vieren.

1991-1995

Op weg naar Čigoč. Leuk ritje, veel bos en mooie uitzichten. Dan ontdek je opeens een gedenkteken aan de kant van de weg en denk je automatisch aan een auto ongeluk. In Nederland zie je dat ook wel, denk je nog.

Dan zie je er nog een paar. Op een marmeren voet, met kaarsen, een naam en een jaartal. Tussen 1991 en 1995. En dan zie je opeens waar je gewoon aan voorbij gereden bent.

Huizen met kogelgaten, huizen met ingestorte daken, waar mensen nog steeds op de begane grond wonen, achtergelaten huizen waar de bomen in de huiskamer groeien. En dan pas bedenk je je dat hier 30 jaar geleden nog een oorlog gewoed heeft. Een oorlog die eigenlijk geheel aan mij voorbij gegaan is. Natuurlijk heb ik Sarajevo meegekregen en de ellende die Dutchbat over zich heen gekregen heeft, maar ik heb me de omvang van deze oorlog nooit ten volle gerealiseerd. 

Toch even slikken.

De BBQ

Bij het begin was het best mooi weer, maar dat veranderde snel 😂😂😂

De BBQ in foto's:

Ach,  als het maar gezellig is  toch?

Van bergen, vossen, everzwijnen, beren en wolven.

Slik....die zitten hier allemaal in het Papuk gebergte...

De vossen zijn vorige week aangetroffen in het  douchehok. Van de everzwijnen hebben we een foto van gemaakt en wolven zijn gesignaleerd bij onze vorige pleisterplaats. Beren heb ik nog niet gezien. Er loopt hier een  hond rond die het vannacht om 3 uur wel heel erg druk had. Normaal kijk ik dan wat er aan de hand is, nou ben ik wat dieper onder de dekens gedoken en net gedaan of ik niets hoorde. Stel je voor dat juist ik die beer hier tegen kwam.

De ochtend werd afgetrapt met een wandeling omhoog naar een ruïne uit de tijd van de Turken.

Noem het maar een klauterpad omhoog, heel stijl, grote stappen en vooral op sommige plaatsen heel glad. Niet iedereen ging mee. Ikke wel, voor de eerste honderd meter 🤪. 

Toen bleek duidelijk dat mijn ogen groter waren dan mijn maag. Zo zeg je dat toch? Mijn linkerbeen dacht "dat doe je lekker zelf maar zonder mij. Ik stop ermee". Toch knap voor een been dat nog vaak moeite heeft met het trapje in de garage. Rustig aan weer afgedaald met Do,  die zich geweldig gedroeg, en op zoek naar de koffie.

Dan maar vast voorbereidingen treffen voor de BBQ van vanavond. De boodschappen hier zijn een verrassing. De literverpakking Griekse joghurt bevat hier 900 ml en de doos waarin 10 eieren kunnen bevatten hier 9 stuks. Hoe dit inmiddels in Nederland is weet ik niet, maar hier passen ze zich alvast aan op de verwachte crisis in de winter.

Osijek en Kopačevo, op de fiets.

Op de fiets naar Osijek over een 10 km lange grevelfietspad. Dat was de veiligste route, anders mag je over de rijbaan. In fietspaden zijn ze in deze streek niet al te sterk.

De volgende dag het natuurgebied in dat hier bij Kopačevo ligt.

Helaas was er niet al te veel te zien, ook hier heeft men een watertekort!

Toch heeft Derk wat mooie plaatjes weten te schieten.

Kopacevo

Voorop als kwartiermaker terug naar Kroatië. Onderweg op zoek naar een apotheek om de

 "eetkwalen" 🤣 er onder te krijgen en een recept van de dokter te halen. Slim, die had ik thuis op het aanrecht laten liggen, maar dankzij de assistente werd die per mail achter mij aan gestuurd. Klasse hoor! Wim had een printer, dus niets aan de hand. Denk je. De apotheker wilde graag kontakt met de huisarts om zeker te weten dat ik het recept niet vaker gebruikt had. Ik kon immers 100 kopieën gemaakt hebben. Kon geregeld worden, toch? Ik bellen en stond als nummer 4 in de wachtrij. De apotheker sprak zijn talen voortreffelijk en kwam er achter dat het wel heel lang duurde om van nummer 4 naar nummer 3 te gaan. Uiteindelijk nam hij genoegen met een kopie van het originele mailtje. Niet alleen het recept, ook de hele conversatie met de assistentie. Bij het afrekenen snapte ik waarom ik kopieën gemaakt zou  moeten hebben. De totale rekening bedroeg zo'n 5 euro, daar waar je in Nederland minimaal het vijfvoudige zou moeten betalen. Ik had hier rijk kunnen worden! 💰.

Eenmaal op de camping werden we hartelijk ontvangen door de eigenaar, die vervolgens wit weg trok toen hij hoorde dat er nog een rits campers achteraan kwam. Hij had niet op ons gerekend en het was nogal krap 😂

We hebben zelden iemand zo hard zien werken om ruimte te maken! Om het goed te maken kwam hij 's avonds met een fles zelf gestookte slivovitz, om uit te delen en nodigde ons uit om de volgende dag met het hele stel vissoep te komen eten.

Nou  dat heeft hij geweten....het was nog lang onrustig, mede door de nieuwe flessen slivovitz. 🤪🍷😂😂

Fietsen en de BBQ

We zijn wel vaker in Hongarije geweest. In het oosten was het, buiten de grote steden om, op het platteland armoede troef. 

Zelfs net over de grens met Slovenië, Kroatië en Oostenrijk,  in de dorpen, lijkt het of de tijd 50 jaar heeft stil gestaan. Vrouwen met schorten en hoofddoekjes, jongere meisjes (voor zover je ze nog aantreft),  met oude spijkerbroeken, soms nog kolen gestookte gasfornuizen, toiletten met septic tanks die regelmatig leeggepompt moeten worden.zo ook op Leo's camping. Opeens was de septictank vol en moest hemel en aarde bewogen worden om de 40 jaar oude tankwagen te laten komen omdat wij anders ons toilet niet konden legen.

In Hongarije moest er natuurlijk ook gefietst worden.

Er lopen verschillende fietsroutes zoals de Amazon Europe en de Europese fietsroute van Finland naar Hongarije, maar de gegevens daarvan zijn niet openbaar dus daar had je weinig aan. Wim had in het verleden een route uitgezet van 25 km, langs de Drawa rivier, dus die zijn we gaan fietsen met als beloning een lekker biertje bij aankomst in de kroeg. Natuurlijk was er een lekke band en dat werd elegant opgelost.

Vandaag ben ik hem nog een keer gaan fietsen, maar dan alleen. Dan zie je toch een heleboel meer!

Vanavond als afscheid een BBQ met live music.