Mooi Gdansk

Wat een geweldige stad!
De  stad wordt grondig gerenoveerd met een mengeling van nieuw, oud en glas. Het valt eigenlijk niet echt op dat het nieuw is. Het centrum is mooi, druk en gezellig en het bier is best.

We zijn druk bezig met het bezoeken van de bijzonderheden en we hebben de eerste al gehad; de Solidarnós tentoonstelling over de vrijheidstrijd van de Poolse dokwerkers onder aanvoering van Lech Walesa. Heel indrukwekkend. Het is nauwelijks te bevatten dat ze dertig jaar geleden elkaar hier nog achterna zaten met tanks en geweren. Wat heeft dit volk hard moeten werken om nu al zover te zijn! Buiten de gelopen paden zie je de restanten nog wel van het Oostblok maar ze werken dag en nacht om Gdansk weer toonbaar te maken. Jonge mensen spreken goed Engels en de ouderen spreken Duits. De veertigers en vijftigers spreken alleen maar Pools.

Vandaag is opgegaan aan de tandarts. Ik mag me inmiddels verheugen op een internationaal bekkie.  Ik was nog voor controle geweest maar dat heeft niet mogen helpen. Vanmorgen was er een groot stuk kies spoorloos, dusdanig dat er ter plekke een kroon op is geplaatst. En een hele mooie! Na tandartsbezoek in Gothenburg, Bonaire en diverse plaatsen in Nederland mag nu ook Gdansk op de lijst plaatsnemen. Voor de prijs (+/- €75) hoef je het niet te laten 😢.
De tandarts was vreselijk jong, zoals de meeste mensen die we tegenkomen. Niks geen grijze mannen met brilletjes, de gehele praktijk bestond uit jonge dames die gebruik maakten van de modernste technieken!

Morgen begint hier de Baltic Sailing Week. Iedere buitenlandse boot wordt verzocht te vertrekken uit de marina om plaats te maken voor de wedstrijdschepen, behalve wij,  mits we geen bezwaar hebben tegen "dubbel" liggen. Er is zelfs gevraagd of we mee willen doen aan de Parade. Hier hebben we voor bedankt, maar wij blijven wel liggen om het spektakel mee te kunnen maken.😆

Gdansk

Vanmorgen om 5uur de zaak "opgepord" en vertrokken voor de laatste mijlen richting Gdansk.  De verwachtingen waren een beetje dubieus; mist, onweer,  harde wind etc

De mist hebben we gekregen maar voor de rest ging alles prima de luxe. Om 12 uur een plekje gekregen in de marina en daarna een eerste verkenning  van Gdansk. Een ijsje, een biertje en daarna lekker gegeten aan de kade.

Gdansk,  we zijn gearriveerd. Nu nog bekijken,  proeven  en genieten!

Wladyslawowo

De grootste visserijhaven van Polen stond er in de haven omschrijving. Dat bleek het ook te zijn. Niets meer en niets minder. Zelfs de mannen lieten zien wat ze voor de kost deden. Ze waren gespierd,  gedrongen,  getatoeëerd, kaal en ze hadden een vissenkop. De kroeg aan de haven ging om 4 uur dicht want het was weekend.

Er was een plaats gemaakt "for yachts only", een paar lousy planken van het formaat waar wij een rubberboot aan vastknopen, met oogjes in plaats van bolders, zodat als het gaat waaien je tenminste met steiger en al wegwaait. Daar liggen we aan vast met 5 schepen.

De rest van de ruime haven is afgeladen met vissersboten en ruimte om de vis te lossen.
Ze verkopen hier geen aardbeien 😢

Leba

Vanmorgen een dode zeehond gezien in de haven. Hij dreef achter de boten en werd stilletjes door de havenmeester opgeruimd. Blijft toch een triest gezicht 😢.

Wij waren keurig op tijd om door het Sperrgebiet te varen. We hebben slechts 2 knallen gehoord.
Even later worden we opgeroepen dat we onze koers moeten wijzigen naar 39 ° in verband met het Unesco natuurgebied.  Jammer want we wilden langs de kust varen om de zandduinen te zien.
Derk wijzigt de koers en we varen keurig net langs het randje van het gebied.

Nog weer wat later wordt er geïnformeerd naar onze plaats van bestemming. We voelen hem al aankomen....

Bij aankomst moesten we wachten voor we de haven in mochten wegens baggerwerkzaamheden. Een wagen van de grenspolitie stopt naast ons en wil onze paspoorten zien. Ze nemen ze in en gaan in de auto kijken welke zonden we allemaal begaan hebben. Dat duurt best lang als je staat te wachten. Als ze weer buiten staan hangen ze een verhaal op over een navo- oefening die volgende week plaats vindt en dat ze alle buitenlandse schepen moeten controleren. De Duitsers die gelijk met ons arriveerden werd geen strobreed in de weg gelegd.

Ik vraag nog even of Polen toevallig ook een Schengenland is??? 😆. Ze willen gelijk ons adres ook hebben....

Uiteindelijk besluiten ze te gaan en kunnen wij de haven ingang in waar ze even gestopt zijn met baggeren.

Morgen naar Gdansk 😞

Darolow .

Even een stuk verder op onze reis naar Gdansk . Vanmorgen om 7 uur vertrokken en om 4 uur binnen in Darolow over een kalme zee. Om dit oord binnen te varen moesten we vanuit zee door een brug die eenmaal per uur opent. Hulde voor de kapitein; we waren precies op tijd! Na het afmeren even de administratie geregeld op het havenkantoor en toen op zoek naar de "anlegeschnapps:. Een lekker visje gegeten en vervolgens op de pier genoten van de SAR oefeningen, kaartjes gekocht voor Samuel en Maud en onszelf een heerlijke fles kruidenwodka kado gedaan.  😆

Morgen niet zo vroeg want we moeten wachten tot het Sperrgebiet wordt vrijgegeven 😩

Dziwnòw

We waren uitgekeken in Stettin voor deze keer en waren op weg naar Swinemünde, het eerste traject van de 200 mijlen naar Gdansk. Daar aangekomen bleek er weinig te doen. Een jachthaven in een stukje groen midden in het havengebied. Geen winkels, geen restaurantjes,  geen toiletten, alleen maar steigers. Wel mooie trouwens ☺.

Toen maar het besluit genomen gelijk de tweede etappe er achteraan te nemen. Midden op het strand verschijnen opeens twee aanlooptonnen en daar moest je dan tussendoor. Achteraf veel groter dan het in eerste instantie leek en daarachter vonden we een kleine marina en een grotere visserijhaven. Omdat we geen idee hadden omtrent de grootte van de marina zijn we gelijk de visserijhaven ingedoken. Helaas bleek dit niet de bedoeling en we werden vriendelijk verzocht vooral niet aan te meren. Onderwijl stond de mam in een telefoon te praten. Toen we bij de marina aankwamen bleken we te zijn aangemeld en ze hadden precies de juiste plek voor ons. Het bootje dat er lag werd op een andere plek gemanoeuvreerd en er was aan de buitenkant van de haven een ideale plek gecreëerd.

Even rond wezen lopen en weer wat aardbeien gekocht, biertje gedronken en opeens begon de zon te schijnen. Hoeveel geluk kan een mens hebben?

Morgen een stukje verder als we tenminste door het Sperrgebiet kunnen. ....

Stettin

Vanuit de haven leek het in eerste instantie een noodeind lopen maar met behulp van de havenmeesters rib waren we snel aan de overkant. In het bezit van een toeristische plattegrond zijn we de stad geen verkennen.

Supermarkten zijn niet zoals we gewend zijn; de noodzakelijke drank heeft voorrang, vlees waarvan je eigenlijk niet kunt zien van welk stuk het gekomen is en wat het voorstelt. Ik heb me maar op de veilige tour gehouden en heb kip gekocht…..veel kip. Aan de groente kun je zien in welk jaargetijde je bent. Uitsluitend datgene wat je ook uit de moestuin kunt halen en….aardbeien, heel veel, erg lekkere aardbeien. Voor de inkoop van een week ben je zo’n 24 zlotty, 6 euro kwijt.

Buiten de winkels die noodzakelijk zijn voor de eerste levensbehoefte zijn er enorme winkelgalerijen met meer van hetzelfde, H&M’s, C&A’s, etc. niets nieuws en de prijzen zijn ongeveer te vergelijken, maar de mensen zijn anders dan de mensen die je op straat tegenkomt. Hier shopt de jet-set!

We hebben de Duke’s Castle gezien, het maritieme museum zijn we langs gelopen en we zijn uiteindelijk in de kathedraal terecht gekomen. Veel mensen die in- en uitliepen en toen we vroegen wat er aan de hand was werd ons verteld dat er een uur later het eindconcert van de Nationale Choir Week gegeven zou worden. Wij zijn dus maar gaan zitten en hebben geluisterd naar het “Te Deus” en als klapstuk het “Requiem” van Mozart.

Als afsluiting van deze dagen hebben we  een bezoek gebracht aan een schuilkelder onder het Centraal Station. Het is nog compleet intact en het is huiveringwekkend te horen hoe we daar tekeer gegaan zijn. Ik heb vandaag voor het eerst gehoord van karpetbombing; ruim 700 vliegtuigen die als het ware een vloerkleed van bommen gooiden waardoor zelfs de stenen van de stad vlam vatten. Na de oorlog was 60% van de stad verdwenen. Wat er over was werd afgebroken en als stenen naar Warschau vervoerd.  De hoofdstad moest weer worden opgebouwd, dat was het allerbelangrijkste!

De bombardementen vonden ieder jaar plaats op 21 april. Elk afweergeschut moest die dag naar Berlijn. Het was de verjaardag van Hitler en men was bang dat de vliegtuigen het op die dag op Berlijn hadden gemunt. Met de verdeling van Duitsland is Stettin, Sczcezin,  geworden. 6 miljoen mensen werden terug naar Duitsland gestuurd en 3 miljoen Polen kwamen naar Stettin met een handkoffertje en er werd hun verteld hier te gaan wonen…….Ga er maar aan staan! 

Op weg naar Stettin

De volgende morgen om 7 uur gingen we los op weg naar Stettin.

Halverwege de Stettiner Haf liep de Duits-Poolse grens op het diepste en smalste stuk. Er was een doorgang aangegeven  tussen ontelbare vissersstokken door.  Overal stonden visserijstokken en het was puzzelen om de juiste route te vinden.

Toen we er tussendoor waren kwamen we in de aanlooproute  naar Stettin. Die Polen zijn bang dat je de tonnen mist en hebben ze maar wat groter gemaakt .

De Oder is een samenraapsel van ongerepte natuur aan bakboord en industrie aan stuurboord. In een zgn. draaibekken kregen we nog even te maken met een groot zeeschip dat verhaald moest worden met behulp van 3 sleepboten. Wat een verschil met Nederland; daar wordt de boel afgezet door de waterpolitie en sleepboten en hier zoek je het zelf maar uit wanneer je erlangs gaat.

Midden in het centrum ligt de nieuwe marina. Toen wij aankwamen lag er één schip.  Dat bleek in de loop van  de dag mee te vallen. Veel schepen vanuit Berlijn naar de Oostzee maken hier een tussenstop. Voor ons is er geen weg naar Berlijn; we zijn simpelweg te hoog .

De haven is splinternieuw en we hebben water, goede elektra (16amp) en er is geen enkele reden om bang te zijn voor vandalisme of diefstal (denk ik, hoop ik ).

Wolgast en Ueckermünde

Van Greifswald een stukje over de Oostzee (of: Greifswalder Bodden) en toen een krappe vaargeul in richting  Stettiner Haf en afgemeerd in Wolgast.

Op zee zijn we een bouwwerk tegengekomen dat er van af een afstand uitziet als een Oostduits verdedigingswerk maar een plek is waar kabels bij elkaar komen. Dat zal ongetwijfeld waar zijn maar ik denk dat ik met een restant van een Oostduits verdedigingswerk niet erg veel naast de waarheid zit!

Meestal leggen we aan, gaan dan een stukje wandelen om te kijken of de omgeving aanleiding genoeg biedt om nog een nachtje extra bij te boeken bij de havenmeester. In het geval van Wolgast is het een duidelijke "nee"

Alles wat er is, is gefotografeerd en we zijn er klaar mee 😯.

Om 8.30 uur vertrokken en over de Peenestrom de kant van Stettin op. De Peenestrom is een schitterend stuk water te vergelijken qua omvang met de Grevelingen. Hier moet je ook goed tussen de boeien blijven anders zit je vast.

Het laatste stuk naar de  brug die toegang geeft tot de Stettiner Haf is echt heel ondiep en we vermoeden dat we het niet gaan redden qua diepgang. Dat bleek mee te vallen en keurig op tijd zijn we bij de brug...
Een uur te laat draait de brug uiteindelijk toch. Toen we hem aan de telefoon krijgen klonk de brugwachter wat moedeloos en Derk hoorde hem zuchten. Waarschijnlijk hadden alle wachtende schepen ook al gebeld 😈.

Na de brug de restanten van de oude hefbrug. Je kon er net tussendoor varen. De restanten lagen nog onder water.

Over de marifoon wordt gewaarschuwd  voor onweer en stormvlagen van 8 Bft. We besluiten maar een haven op te zoeken maar kunnen blijkbaar pas na 3 havens naar binnen. De havens zijn te ondiep òf verlangen een hekboei en daar doen we niet aan, want dan kunnen we niet van boord afkomen.

Inmiddels is het onweer losgebarsten en de windkracht 8 is er inderdaad. Woest blaffend gaat Puck het onweer te lijf en wij wachten af terwijl we Ueckermünde naderen.

Op verkenning ll

Tja, weer opnieuw een bakstenen handelsstad, tevens een studentenstad dus dat verhoogt de levendigheid. Het weer werkt natuurlijk ook mee. Ook Greifswald kent de geneugten van de grote stad met Vero Mode en Gaastra! Op de markt staan (nog wel) de verkopers van groentes en vis die uit eigen oogst en vangst verkopen. Overal mooie gevels. Bij de viswinkel stond buiten een meeuw te wachten op een stuk vis. Hij was daar blijkbaar kind aan huis; het interesseerde hem geen bal dat mensen en dieren bij hem in de buurt kwamen.  Hij keek eventjes maar richtte meteen zijn aandacht weer op wat er binnen in de winkel gebeurde! Puck heeft mazzel; die vindt overal in de steden water. Duitsers zijn trouwens gek met honden; ze mogen bijna overal mee naar binnen en zelf in de winkels staan bakken met water voor ze!

's Middags even wezen buurten op de werf aan de overkant van de sloot bij de Fisher 37, Maid Marian. Door de huidige Duitse eigenaar overgevaren vanuit Ierland en nu in zwaar onderhoud. Nog even de laatste dingen doen zodat hij er maandag mee op vakantie kan. De rest komt volgend jaar . Waar heb ik dat toch vaker gehoord?

Morgen gaan we een stukje over zee om vóór het slechte weer, wat blijkbaar komende week over ons heentrekt, de sloot van Peenemünde in te duiken op weg naar Wolgast en Szczecin. Lekker beschut.

Greifswald

De brug bij Stralsund gaat voor ons om 8.20. De volgende pas om 12.20, dus wat te laat. Tussen het vasteland van Mecklenburg-Vorpommern en het eiland Rügen door vaar je met 30 knopen wind (7 Bft) op de kont heel gerieflijk. We zagen wat tegen het laatste stuk, dwars op de wind, op maar ook dat gaf geen enkel probleem.  Korte golfslag als op het IJsselmeer.  Dus bekend ☺. Door alle oostenwind was een groot stuk water uit de Oostzee verdwenen. Nu waait de westenwind eindelijk weer dus al dat water wil terug en daar doen we qua snelheid ons voordeel mee. Het scheelt al snel 2 knopen!

Vanaf nu komt het grote onbekende, tot aan Stralsund waren we 5 jaar geleden al geweest dus dan weet je wat je verwachten kan.

Greifswald staat blijkbaar bekend als hèt watersportcentrum in de Oostzee ėn is een hanzestad. Redenen genoeg om daar een weekend aan te meren. Om daar te komen is de enige hindernis een klapbrug in een sloot bij Wieck. De draaitijden waren wat onduidelijk; elk hele uur behalve om 12 uur, ehhhhh 13 uur, nee 12 uur. Het gevolg is dat we om 11.03 aankwamen en dat de brug pas weer om 13 uur gaat. Vastgeknoopt aan de kade achter een ijsstalletje wat een goed tijdverdrijf bleek.

Na de klapbrug nog eventjes varen over de Drachtster Ee (maar dieper) en we kunnen aanleggen aan de kade in Greifswald.

Morgen uitgebreid op onderzoek! 

Op verkenning.

Stel je een plein voor met een afvoerputje en er omheen een waterplas als een gevalletje waterschade. Uit de put borrelt af en toe wat water op en heel soms verandert het opborrelende water in een fontein. Soms is er helemaal geen water en valt het afvoerputje niet eens op. Dit is kunst! We hebben staan kijken of we konden uitzoeken wie er aan de knoppen zat want het gebeurde af en toe wel op een heel toepasselijke tijd . Puck, in deze tijd van het jaar altijd op zoek naar water, wandelde de plas in en en schrok zich vervolgens een ongeluk van de fontein. Ook hij heeft nog even staan kijken of hij kon zien wie dit hem aangedaan had om hem eens even lekker in zijn broek te bijten .

Ook Stralsund is met zijn tijd meegegaan. Ten opzichte van 5 jaar geleden vind je ook hier de standaard winkels in de stad. De  H&M, Parfumerie Douglas en de telefoonwinkels gebroederlijk naast elkaar en voor ongeveer dezelfde prijzen als in Nederland. Uit eten gaan is nog steeds betaalbaar maar het lukt niet meer om voor 10 euro samen te eten zoals verleden keer. Ook zie ik de havenmeester niet meer in zijn rib de wanbetalers achtervolgen over de Stralsund tot op zee, maar eigenlijk weet ik dat niet zeker.

Verder heb ik hoogstpersoonlijk vast kunnen stellen dat onze  oosterburen prima biertjes hebben met prachtige namen zoals Störtebecher Schwarz, Köstrißer Red Lager maar mijn absolute favoriet is een Erdinger Hefener weiße met als special feature: hij blijkt alcoholvrij!

Bijschrift toevoegen

Stralsund

Na een dagje in Rostock, boodschappen doen en een wasje werd het warm, heel warm. De wind viel weg en het werd nòg warmer. Vervolgens kwam de havenmeester vertellen dat we de haven uit moesten omdat we te zwaar waren voor de te lichte steigers. Hij had op zijn falie gekregen van de gemeente met als resultaat dat we weg moesten. We konden wel terecht in de naburige haven maar we besloten de rivier uit te varen en aan de monding te gaan liggen in een resort Hőhe Dunen. Hopend natuurlijk op een lekker verkoelend windje. Supersjiek maar geen havenmeester te bekennen .
Na wat gedoe met een plank tegen het stoten, te hoog, te laag, te zwaar vroegen we de hulp van de enige voorbijganger die langs liep en waar Derk en ik stonden te rukken om dat ding omhoog te krijgen tilde deze Jerommeke de plank in zijn eentje op. Dank u wel, mijnheer!

We hebben ons getroost met een ijskoffie en zijn gaan slapen.

Geen wind, maar de volgende ochtend.....minstens kracht 6! Drie uur  vanaf de zijkant met golven waar geen tabak van was te maken en vervolgens het hoekje om bij Zingt en toen de golven lekker rustig van achter de boot. Door de veranderde omstandigheden hadden we opeens 2 knopen extra snelheid. Dat schoot lekker op!

We zijn om 6 uur uit Rostock vertrokken en lagen om 14 uur vast in Stralsund.

Na de verplichtingen met de wèl aanwezige havenmeester zijn we even Stralsund ingelopen en hebben ons bevoorraad voor vanavond. Het biertje was speciaal en erg lekker. De gerookte zalm en de gerookte garnalen gaan er waarschijnlijk  prima in!

Rostock

Hobbel de bobbel naar Rostock. Soms vraag je jezelf wel eens af waarom we niet heel comfortabel in een camper rijden.....Overigens hebben veel van onze Duitse Fisherfreunde beide. De zomer op de Fishers,  dan ff thuis en dan overwinteren in Spanje of Portugal.
Dat is natuurlijk ook een manier .

Puck had het moeilijk en hing als een aapje aan de broekspijpen van Derk. Overal waar Derk ging, ging hij mee en verrekte het zelfstandig de trap op te lopen dus werd keurig iedere keer omhoog gesjouwd. Totdat de boot een schuiver maakte en vanuit de kast drie schalen naar beneden kwamen.
Puck zat zò buiten op dek verontwaardigd naar binnen te kijken terwijl wij probeerden de schade op te ruimen. Ik geloof opeens niet meer in veiligheidsglas....ook dat kan breken!

We hebben een plekje in de Rostocker Segelverein Citybootshafen. De naam doet heel wat vermoeden en loopt over in de Museumhafen waar eigenlijk uitsluitend vergane glorie ligt.
De haven ligt exact in het centrum met piepkleine bootjes waar we net aan de kopsteiger passen. Twee grotere schepen, allebei Hollands, en we werden verwelkomd alsof we iets aparts waren. We kregen een eigen sleutel, een rondleiding door het clubgebouw en korting op de ligprijs, anders werd het te duur volgens de havenmeester.

Op het eerste gezicht ziet Rostock er moderner uit dan 5 jaar geleden. Tenminste de buitenkant, het centrum gaan we morgen verkennen maar ook toen stonden overal bouwstellages en zo te zien staan die er nog steeds maar op andere plekken.

Het is vandaag 6 juni. Verleden jaar op 6 juni zat ik er een tikkeltje anders bij; in een ambulance op de boot Texel - Den Helder. Veel gebeurd in een jaar tijd en vanavond gaan we vieren dat het jaar voorbij is. Hieperdepiep Hoera!

Heiligenhafen

Wat een leuk weekeinde bij onze Duitse Fisherfreunde. Veel nieuwe mensen leren kennen, lekker gegeten en veel lol gehad .

Toen de havenmeester erachter kwam dat het Fisherweekeinde toch echt dit weekend was, is hij maar eens gaan praten met de eigenaar van de bruine vlootboot zodat wij de plaats in konden nemen die toch echt gereserveerd was. Tot onze verrassing was op het pleintje naast de boot een "food truck festival". Allemaal eten op een hoopje. Je kon het zo gek niet verzinnen. Standstoelen gevuld met hele relaxte mensen en.....muziek. overdag heel aardig maar 's avonds steeds een streepje harder......

Gelukkig kennen ze hun grenzen; om 9 uur uit met de herrie  dus toen we terug kwamen uit het restaurant konden we zelf herrie gaan produceren!

Zondagmorgen vertrokken richting Heiligenhafen en lekker samen gegeten met Marcus en Maya van de overblijfselen van de niet genuttigde BBQ van vrijdagavond. Bij de "Duitse Fisherfreunde" vind je namelijk ook de exleden van je eigen club terug! 

Kiel Holtenau - Laboe

Net toen we besloten hadden Rendsburg de rug toe te keren hoorden we dat er een "Landmarkt " zou zijn op de Paradeplatz. Daar moesten we naar toe en omdat we ruim in de tijd zaten zijn we nog maar even blijven hangen. 's Nachts sliepen wij, denk ik als enigen, want aan het begin van de steiger werden de volgende morgen enige mannen op de video gezien die proletarisch aan het winkelen waren.
Niets van meegekregen!

De markt was leuk.  Voor de ingewijden zoiets als de zomermarkt op de Marienwaerdt, maar dan gratis.

De volgende morgen getankt om de hoek en op weg naar Kiel Holtenau.  Daar was het, zoals overal rustig. Aan de steiger bij de bruine vloot kregen we hooguit gezelschap van 3 of 4 overige schepen die over het algemeen ook deel uitmaakten van de "grijze golf". Kiel Holtenau is volledig zelfvoorzienend dus regelmatig moest de aggregaat gestart worden. Geen punt, behalve voor een Duits schip waarvan de vrouw met vlekken van woede in haar gezicht kwam vragen wanneer die pokkeherrie uit kon. Ze was moe en ze wilde slapen.  Ik heb in keurig Duits uitgelegd dat ze dan een ander plekje moest zoeken en dat ze tussen de beroepsschepen niet moest gaan liggen. Toen de volgende morgen de havenmeester ons om 7 uur kwam wekken en iedereen daar op reageerde door en bloc de stroomopwekkers aan te steken vluchtte ze weg. De nacht had haar geen goed gedaan, de vlekken waren er nog steeds. 

Met de bus door Kiel op zoek naar een watersportbedrijf genaamd Niemeyer die de gewenste anti-slip verkochten. Een beetje te vroeg uitgestapt en de rest te voet leverde me gemakkelijk 10.000 extra stappen op. De volgende dag bleek de magnetron aan vervanging toe (tenminste dat dachten we ) en weer opnieuw met de bus. Kiel hadden we inmiddels wel gezien en mijn verjaardag daarom  gevierd in het restaurant naast de vuurtoren met riant uitzicht over het fjord. 

Nu liggen we aan de andere kant van het fjord, in Laboe, te wachten op de Duitse Fisherclub. Een ding is zeker; de plaats die zij gedacht hadden te reserveren is ingenomen door een schip van de bruine vloot die niet van plan is te vertrekken voordat de Fishers arriveren. Wij hebben een plekje aan de kade en gaan kijken hoe ze dat denken op te lossen. Dat kan nog interessante beelden opleveren 