De volgende morgen om 7 uur gingen we los op weg naar Stettin.
Halverwege de Stettiner Haf liep de Duits-Poolse grens op het diepste en smalste stuk. Er was een doorgang aangegeven tussen ontelbare vissersstokken door. Overal stonden visserijstokken en het was puzzelen om de juiste route te vinden.
Toen we er tussendoor waren kwamen we in de aanlooproute naar Stettin. Die Polen zijn bang dat je de tonnen mist en hebben ze maar wat groter gemaakt .
De Oder is een samenraapsel van ongerepte natuur aan bakboord en industrie aan stuurboord. In een zgn. draaibekken kregen we nog even te maken met een groot zeeschip dat verhaald moest worden met behulp van 3 sleepboten. Wat een verschil met Nederland; daar wordt de boel afgezet door de waterpolitie en sleepboten en hier zoek je het zelf maar uit wanneer je erlangs gaat.
Midden in het centrum ligt de nieuwe marina. Toen wij aankwamen lag er één schip. Dat bleek in de loop van de dag mee te vallen. Veel schepen vanuit Berlijn naar de Oostzee maken hier een tussenstop. Voor ons is er geen weg naar Berlijn; we zijn simpelweg te hoog .
De haven is splinternieuw en we hebben water, goede elektra (16amp) en er is geen enkele reden om bang te zijn voor vandalisme of diefstal (denk ik, hoop ik ).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten