Als Hannibal...

Weldenkende mensen gaan op 2 manieren Spanje in, linksom via de Middellandse Zee en Rosas of rechtsom via de Atlatische Oceaan en San Sebastian. Je kunt ook gewoon recht door de Pyreneeën, zoals Hannibal dat in vroeger tijden eens deed. Ons plan was de veilige route langs de Atlantische Oceaan. Weinig kans op al die enge dingen die normaal uit de lucht komen vallen zoals regen, sneeuw en vorst. Het zag er afgelopen weken bar en boos uit,  overal waarschuwingen voor overstroming en mogelijk vorst. En toen gingen wij rijden...zon in een strak blauwe lucht, hogere aangename temperaturen zodat je zelfs zonder jas even naar buiten kunt en een gigantisch hoog boven zuid Frankrijk en Spanje. Ter hoogte van Bordeaux zijn we het binnenland in gegaan en staan nu in Périgueux voor de jaarwisseling en om ons klaar te maken om d in het midden te doorkruisen. Morgen hopen in Jaca te zijn....

Eerst nog even stichtelijk de basiliek hier bezocht om de kerstkribbe te zien en de nodige stappen gezet om niet al te stijf te worden.

Wij wensen iedereen een gelukkig uiteinde en een goed begin van 2020. Hou alles heel! 🕛🥂🧨

On the road again

Het heeft even geduurd , maar nu zijn we dan toch onderweg. Via Haaksbergen,  de 2e verjaardag van Tess, naar Cappy, iets ten oosten van Amiens. Een super camperplaats aan de oevers van de Somme, bewaakt door een slagboom en camera's en deel uitmakend van een organisatie van CP's ( camperplaatsen) door heel Frankrijk. Goed betaalbaar, schoon en wat ook niet onbelangrijk is "open". Dat scheelt, dat je niet voor een gesloten, verlaten hek staat met een bordje "Fermée" 🤣

Puck ligt inmiddels uitgevloerd op mijn witte bank met zijn vuile modderpoten te slapen, hij heeft de hele weg naar buiten zitten kijken om

op te letten of we wel de juiste route namen, heeft zich daarna uitgeleefd in de natte moddertracks die naar het meer leiden, gegeten en is vervolgens het dromenland in gegaan dat behoort bij zijn leeftijd van 14,5  jaar.

Hij keek nog een keer alsof hij wilde zeggen "hé, ik hoefde niet zo nodig mee hè en de consequenties zijn geheel voor jou".

Uitermate rustig hier, slecht internet, geen satelietontvangst, slechts het gezelschap dat je zelf meebrengt. Derk heeft hier een vriend gevonden, een Belgische zendamateur, de enige andere gast. Ze vinden elkaar altijd! 

Dat wordt lekker borrelen, lekker eten en dan slapen en morgen vroeg weer op..

Carthago en route

De jaarafsluiting van de Carthago en route  club....een beetje te vergelijken met de Fisherbijeenkomsten, met dit verschil dat wij nu de nieuwelingen waren. Op de parkeerplaats bij  restaurant 't Maatveld in Bornebroek voor het BBQ diner op vrijdag en een stampotbuffet op zaterdag. En op  zaterdag op de fiets naar Delden voor een rondleiding in de Twickeler Houtzaag-molen, het zoutmuseum en in de middag een stadswandeling door Delden.

Allemaal reuze interessant en kort samengevat: van oudsher ( zo rond 1600) werd alles in Delden geregeld door de Graaf van Twickel en zijn opvolgers en nu is dat nog steeds zo. Het was een machtig man met veel grond. (de Graaf kon bijvoorbeeld vroeger over "eigen" grond van Delden naar Wassenaar rijden!) 

Hun invloed is niet meer zó duidelijk, maar ondertussen....zij regelen nog steeds benoemingen in besturen, wie in welk Twickelhuis mag wonen etc.

In het Twickelkasteel is inmiddels een derde zoon geboren, dus ze kunnen nog even voort 🤣

Vanavond nog gezamenlijk eten en morgen gaat een ieder zijn weegs

Kennismaking Marokkoreis

Het is zover....de Marokkobijeenkomst gaat vandaag en morgen plaatsvinden. 

Om 11 uur was de ontvangst met de aanwezige honden. 😉Puck vond het prima, één keertje een lichte waarschuwing aan een jonge, onervaren, opdringerige teckel, door middel van het optrekken van zijn neus waarna de teckel grootmoedig een paar stapjes achteruit deed en de senioriteit bevestigde. Voor de rest van de 17 honden was het duidelijk; die ouwe, daar moet je voorzichtig mee zijn 🐕

Verder kregen we de benodigde informatie aangereikt in (nog 😨) een rugzak (die hadden we nog niet). Een wegenkaart, een  roadbook, naamstickers en een handout van de te geven presentatie.

We gingen op de kiek en kregen een equipnummer. Joost mag weten waar we ons zelf weer tegenkomen 🤣

De middag doorgebracht met info en een film, een boswandeling met de aanwezige honden, waar wij een stukje van hebben meegelopen (tot de grote boom en weer terug), waarna we allemaal weer na 45 minuten gelijk terug waren 🤣🤣🤣.

Vanavond een Marokkaanse maaltijd om alvast in de stemming te komen en dan morgen nog wat afsluitends en dan op weg naar de Carthago bijeenkomst. Je kunt het er maar druk mee hebben.....

Fisherfeest

Feest is weer achter de rug. Een wandelingetje naar de molen "de Korenbloem"

en terwijl de anderen een  rondleiding dóór de molen kregen heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt mijn broodmeel aan te vullen.

Donderdag en vrijdag mosselen gegeten in Grandcafé de Loods

met vrienden en zaterdagavond in het havenrestaurant.

Nu staan we geparkeerd bij de Orthomanueel dierenarts in Noorden waarvan we hopen dat ze Puck wat meer beweging in zijn ruggegraat kan geven. 🐕 Morgen de afspraak  we zijn benieuwd 🐕

Daarna weer op weg naar huis 😉

Paardekreek

We hadden een schitterende plaats gereserveerd op camping de Paardekreek, met volledig uitzicht over het Veersche meer. Helaas was de plek nèt iets te klein en helde af richting het water. Dan maar niet op de eerste rij om de Fishers aan te zien komen 🤣 Jammer, maar deze plek ging het niet worden. We kregen een andere plaats toegewezen maar toen we er eenmaal stonden gingen de Duitse buren klagen dat we in hun "zicht" stonden en in hun antenne-schotel signaal. De receptie bood ons daarop een andere plaats aan, maar die was helaas al bezet... dat werd even snel opgelost want de Duitse "bezetter" 🤣 van de plaats werd geacht al weg te zijn van die plaats. Na veel gekrakeel dat hij wilde verlengen, besloot hij dat maar op een andere plaats te doen en wij parkeerden vrolijk de wagen andersom met het gezicht naar het meer. Als door een wesp gestoken kwam daarop wéér een andere Duitse buurman verhaal halen dat we verkeerd stonden en dat zijn privacy daardoor in gevaar kwam. Derk suggereerde dat hij ook om kon draaien en van het uitzicht kon gaan genieten of zijn beklag kon gaan doen bij de receptie. Spugend van woede trok deze derde zich terug in zijn eigen Carthago, wat natuurlijk jammer was van de wagen. Je hoopt dat er uitsluitend aardige mensen in een Carthago rijden. Na een kwartiertje vertrok hij en wij verdenken hem er serieus van ook zijn beklag bij de receptie te hebben gedaan. 🤣

Knap gedaan, binnen een uur drie Duitse families over de rooie door  niets anders te doen dan op een aangewezen plaats te gaan staan.

Toevallig kwamen we net uit Duitsland terug en hebben daar uitsluitend aardige mensen ontmoet. 

Misschien komt ook in dit geval het uitschot naar het buitenland? 

On my way (Brother-Bear) to Kortgene 🤣

https://youtu.be/PmJzLipDbIA

Carthago Chic E-line 63 QB

Tja, daar ga je echt van kwijlen. Ik kon het niet laten en ben nog even gaan kijken. Helaas is hij nog steeds te groot! 🤣🤣🤣.

De rest van de dag nog even over de  beurs gelopen en gekeken naar de nuttige dingen, maar na zó lang bootje gevaren te hebben heb je weinig meer extra nodig en raak je niet meer zo gauw onder de indruk. 

Misschien ligt het voor mannen anders maar  voor mij was de beurs meer een spelletje wie de grootste heeft en wie  nèt even wat creatiever is geweest. Ik mag het misschien niet zeggen maar in de verschillende prijsklassen leken ze allemaal wel op elkaar.🤣🤣😘

Caravan Salon 2019

Onafzienbare rijen campers, alle soorten,  alle maten. Aan het begin werd het aantal geparkeerde campers geschat op 3000, maar een praatje met enige verkeershandhavers leert dat er al minimaal 4000 campers ingecheckt hebben. De meesten zien er prima uit en ze komen niet voor de inruil of een nieuwe, maar voor het ultieme groepsgevoel. Een dagje uit met de "club", naar nieuwe modellen kijken en een recensie schrijven op internet.

Ik wilde de "2020" modellen zien (mis ik niets aan🤣) en de grotere, kleinere modellen plus de concurrentie. De grotere...wauw! Die zou ik  best wel voor mijn verjaardag willen, de strik hoeft er niet persé omheen. Maar waar laat je dat ding dan hè. Onze heeft best een handzaam maatje. Past precies  binnen de specificaties van de camperplaatsen (CP), kunnen overal terecht, zelfs op de  veerboten als dat nodig is..en voor die grotere heb je heus serieuze subsidie nodig.

Morgen nog maar weer eens kijken, vandaag de dag  verdeeld tussen beurs en hond 🤣.

Met de boot de haven van Duisburg in

Vanaf de Jachthaven vertrok 2 maal daags een rondvaartboot door de Duisburgse haven en om de durende hitte het hoofd te  bieden zijn we daar maar opgesprongen na geïnformeerd te hebben of Puck ook van de partij mocht zijn.

Twee uur duurde de rondvaart en slechts een kwartier heeft de kapitein,  die tevens de rondleiding deed, zijn mond gehouden. Tjonge,  wat een  spraakwaterval. Meer dan de helft van wat hij vertelde zijn we kwijt, maar blijven hangen is dat Duisburg een "staal" stad is en de grootste Europese binnenhaven is.

Maar het was best te doen, in het zonnetje en met een Erdinger🌞

Bij terugkomst was de tweelingwagen van Anko ook van de partij en konden de broers weer carthagokletsen. De avond afgesloten met een BBQ en  blijkbaar ook een warme periode afgesloten met regen en onweer gedurende de nacht. Nu op naar de Salon Caravan editie 2019.

Duisburg

In Düsseldorf gekeken naar een plekje aan de Rijn. Lekker makkelijk  dan waren we er alvast en konden dan mooi de altstadt op ons gemakje bekijken. Niet dat dat nou topprioriteit had....maar als je er dan tóch bent.

Helemaal fout gedacht. Als we dat nou 14 dagen eerder bedacht hadden, hadden we misschien  nog een kans gehad. Toen we ons uiteindelijk meldden bij een  camping stonden ze ons aan te kijken alsof we van een andere planeet kwamen: alles was volgeboekt tot aan Duisburg in het noorden en zeker Keulen in het zuiden. Het leek er even op of ons spreekwoordelijke geluk ons dit maal niet gunstig gezind was.

En dat allemaal voor de "Caravan Salon" Messe die morgen begint.  Dat belooft wat!

Op de camper app vonden we een jachthaven met plaats voor 3 campers, weinig voorzieningen en een paar slechte recensies in Duisburg.

Dat leek vreemd want de jachthaven zag er toch wel netjes uit op het plaatje. Wij toch maar even kijken en ja hoor, de camperplaats was keurig verzorgd, alles aanwezig tot aan een wasmachine toe. Wandel-en fietsgebied onder handbereik.

Daar staan we dus totdat we onze gereserveerde plaats op het Messe parkeerterrein met nul voorzieningen in mogen nemen😉. 

Toch wel weer een  beetjeboel geluk gehad. 

Warm, warm warm

Met 33°C is het een simpelweg kwestie van overleven. Een plekje in de schaduw zoeken, een grote fles water 
naast je en af en toe de hond onderdompelen in de naastgelegen Nederrijn. Puck staat het liefst stil tot aan zijn  buik in het water.

Vooral niet teveel bewegen. De overal aanwezige honden zijn ook te moe om veel drukte van elkaar te maken, sukkelen langs en werpen elkaar hooguit een blik toe van "jij ook hier? Sorry hoor, het is te warm om op onderzoek uit te gaan". 

We wachten tot het over is. Af en toe klinkt gerommel in de lucht, maar de zo gewenste regenbui blijft uit..

Onderweg naar Dusseldorf

Via Bad Bentheim waar we een aantal dagen stonden  vanwege het jaarlijks terugkerend festijn van de zendamateurs, de DNAT. Prima geregeld, mooi weer, lekker eten en vooral veel geoh'd over radios, antennes  verbindingen en meer  van dat geneuzel. Bij tijd en wijle best gezellig

En anders ging ik wel fietsen. Tot mijn verbazing kun je dat heel goed in de buurt. Vreselijk mooie fietspaden en een prima alternatief als de radiopraat even veel te veel werd 😩.

Natuurlijk een nachtje in Haaksbergen

en daarna  via Winterswijk naar Wesel ( "Wie is de koning.....")

Een prachtige plek bij de Nederrijn met vanaf de boulevard uitzicht op het langsvarend verkeer. 

Even een paar dagen de hittegolf aan ons voorbij laten trekken voor we weer verder op weg gaan naar de grootste camper-en caravanbeurs.

Het uiteindelijke fotoboek

https://www.albelli.nl/onlinefotoboek-bekijken/be25f75d-ee6f-461b-b7a3-05259b37c443

Thuis op Erica

Gek hè. Het overkomt me vaker, de terugweg gaat net als het paard dat "opeens" stal ruikt. Je kijkt naar voren en vergeet op te schrijven wat er allemaal gebeurt en dan ben je voor je het weet weer thuis. Na het uitpakken nog een weekeinde op een CP gestaan met Anko en Silvia. Twee broertjes en twee campers van hetzelfde merk naast elkaar, dat moet tot op de bodem vergeleken worden.

Dat duurt natuurlijk even en dat geeft de gelegenheid tot een BBQ en een bezoekje aan de plaatselijke Chinees.

Oostenrijk, Oostenrijkers

We hadden al eerder geconstateerd dat die Oostenrijkers er alles aan doen om te zorgen dat je gebruik maakt van hun tolwegen. Dat is kassa, minimaal een kwartje per kilometer met een gewone wagen, maar met een grotere wagen is het roulette spelen. Je kunt het juiste bedrag nl. nooit terug vinden op de site dus is het afwachten wat er uiteindelijk afgeschreven wordt 🤣

Toen we op het punt stonden on naar huis te gaan hoorden we dat de Oostenrijkse politie mensen van de wegen ging halen om ze te begeleiden naar de tolweg omdat de "omwonenden" last zouden hebben van de toeristen die gebruik maken van "hun" wegen.
Poeh, zal even lekker worden!

Wij zijn mooi over "hun" wegen naar Duitsland gecrossed (opnieuw door Wenen 😳)  daarbij geholpen door het feit dat het zondag was, dat het de hele dag heeft gehoost en dat de Oostenrijkse politie blijkbaar bang was dat hun uniform nat werd want we hebben niemand gezien

De buien reisden met ons mee, als er een zonnetje even zijn gezicht liet zien werd dat onmiddellijk afgestraft  door een gigantische plensbui. Er was niemand op straat en dus heden ze ook geen last van ons 🤣🤣🤣.

We zijn geland in een schattig dorpje, net over de Duitse grens, met een camping, jachthaven en camperplaatsen. Geparkeerd op een landtong(etje) met uitzicht op de Donau en als we niet oppassen de brekers van de voorbijgaande schepen onder de camper door.

Acs

Verleden jaar was dit de eerste kennismaking met Hongarije. Een oudere man, Laszlo, die in zijn tuin een camping runt.

Iedere morgen verse broodjes  bij de camper achterlaat, op vrijdag voor je wil koken en de tekening aftopt met een fles Hongaarse wijn. Heel vriendelijk, heel warm, heel bereisd. Opeens was het idee daar, een perfect afscheid van Hongarije. Weg was het idee om terug te reizen via Polen. De terugreis gaat dus weer via die schöne Blaue Donau.

De route stond aangegeven via de noordkant van Boedapest.
Inmiddels 🤣🤣 was er blijkbaar het één en ander bij gebouwd of we reden op een kaart  uit het stenen tijdperk  maar we gingen er opnieuw dwars doorheen. 🤣🤣

Aangekomen op camping "Natura" waren er al een aantal Nederlanders en in de loop van de middag kwamen er nog een aantal bij, voldoende voor Laszlo om de BBQ aan te steken en de hele camping uit te nodigen.

Afhankelijk van het weer  blijven we hier of vertrekken we morgen.
Volgens de weerkaart komen er twee dagen met regen aan,  dan gaan we maar rijden.

Boedapest en vise versa

150 km in optocht omdat we de huurauto in moesten leveren daar waar we hem opgehaald hadden. Vanaf daar een plekje gezocht voor de nacht. Even waan je je in Scandinavië als je de plaatsnaam leest: Gödöllő, een prachtige universiteitsplaats met een mooie parking van de universiteit (de bovenste foto) waar we de onweersbui uit konden  zitten  en idyllisch konden slapen.

De volgende morgen naar het plaatsje Hollókő waar we op de parking van de"Living village" konden overnachten.
Geparkeerd met uitzicht op de begraafplaats.😳

Na het bezoeken van "the living village"

en daar lekker gegeten te hebben

kwamen we tot de ontdekking dat het nog wel erg vroeg èn erg warm was, geen schaduw voorhanden
en zonder de mogelijkheid de airco aan te zetten  dus....
De grote motoren maar weer gestart  en via de 
grensweg van Slovenië

vertrokken richting de volgende camperplaats, het Aquaworld zwembad in..Boedapest 🤣.
Dichterbij waren ze niet!