Moulin des Chaules - Maurs

Langzamerhand moesten we toch weer noordwaarts en ik herinnerde mij een camping uit een heel grijs verleden. Eentje waar de kinderen uit de auto werden geladen en dat je dan moeite moest doen ze weer terug te zien. Niet vanwege de disco's maar omdat de campingbaas met de tractor met de kinderen het bos inging om hout te sprokkelen voor het vuur. Daar kon je dan "stok"brood boven bakken. 's Ochtends moest eerst de waterbak van de molen geïnspecteerd worden omdat in de nacht kleine waterslangen in de bak gekomen waren en omdat je dan niet kon zwemmen in de molen bak.  Ze waren er maar druk mee, die kids en onderwijl probeerde de campingbaas ze liefde voor de natuur bij te brengen. Je kon gaan eten bij een naburige boerderij "wat de pot schaft" en soms kreeg je zelfgemaakte paté die de kinderen weigerden te eten omdat dat leek op kattenvoer maar wat weer goedgemaakt werd door de huisgemaakte profiteroles; ijssoesjes overgoten met heerlijk warme chocoladesaus. ..

Je vraagt je dan af of die camping misschien nog bestaat?
Daar kom je achter door er (zonder verwachtingen) te gaan kijken. ...en
het antwoord? ja, deze camping bestaat nog!

Weliswaar met een andere eigenaar maar de sfeer is nog precies eender. Een heerlijke plek langs een stromende beek (vooral ideaal voor de hond), rustig, lekker eten bij de eigenaar, de tractor uit de vorige eeuw waarmee hij nog steeds caravans naar boven sleept en veel gedoe voor kleine kampeerders 😁 mits die er zijn.

De boerderij is niet meer en was ook niet bekend bij de huidige eigenaar maar de kookkunsten van zijn vrouw vergoedden veel!

Inmiddels zijn we weer verder en zijn voor een nachtje neergestreken in Châtel de Nevers. Ook rustig voor een nachtje......Maar daar is alles mee gezegd!

Bourgogne

Weer een stukje verder naar het Noorden. Voor de temperatuur hoef je het niet te doen. Heel Europa zucht en steunt onder een echte hittegolf en daar waar wij vandaan kwamen in Portugal woeden zware bosbranden. We waren er net op tijd weg, wat een ellende, wat een verschrikking voor de mensen die het niet gehaald hebben!

Op dit moment staan we op een camping in Châlon sur Saône. Het valt nu wel weer een beetje mee maar in het weekeinde werden we overspoeld door campers en caravans van.....juist ja...Nederlanders, een paar Duitsers en andere Europeanen die allemaal vanaf 12 uur de camping opstroomden. Het seizoen blijkt begonnen en volgens mij zijn ze 's nachts gaan rijden om op tijd op de eerste camping te komen. Weg is de rust in vakantieland 😃. Ik heb het niet zo op die grote drommen mensen.

Derk wacht op betere temperaturen om de caravan aan te koppelen en we struinen om de tijd te doden de Bourgogne af, wijntjes proeven en wijntjes kopen. Leuk en lekker maar een kijkje hoe het wijn proces verloopt in een "domaine" zit er niet in, blijkbaar een groot geheim.....

Lourdes

We lijken wel op bedevaartreis, zei mijn schoondochter nadat ze gelezen had dat we vandaag in Lourdes neergestreken waren. Tropisch warm, dus we besloten ons uitermate kalm te houden totaan het diner. Een plekje in de schaduw, een zwembad (je) om de hoek en om 7 uur een gereserveerd diner aan de rand van het zwembad. Hoe mooi kan je het hebben!

Om 9 uur startte de processie en via het bospad, wat geen probleem was volgens de eigenaresse  (duh! Volgens mij heeft ze dat pad nog nooit terug gelopen), waren we er zo.
Op het basiliekplein dat boven het processieplein lag werden we tegen gehouden vanwege de hond. Die mocht niet verder dus ben ik langs de afrastering gaan kijken en heb Derk de menigte in gestuurd. Ik was helaas te laat voor de basiliek, maar onder de nom van "God is overal" heb ik deze tegenslag manmoedig genomen😂. Het in onvoorstelbaar hoeveel mensen in deze processie meelopen of meerollen danwel meegerold worden. En iedere avond opnieuw! De foto geeft nauwelijks een idee want de optocht lijkt niet te stoppen. Getooid met kaarsen zoeken mensen genezing. Op het plein wordt verzameld voor een kerkdienst in de open lucht en luidsprekers zorgen ervoor dat iedereen dat hoort. Het einde wordt ingeluid door een gigantisch klokkenspel. Je kunt ervan denken wat je wilt maar het is en blijft indrukwekkend.

San Sebastian ofwel Donostia

Omdat Derk een afspraak had in San Sebastian met een mede- Fishereigenaar hebben we daar een nachtje geslapen. Op de camping in San Sebastian...Dat was makkelijk....dan hoefde die afspraak niet zo lang te rijden.!!

Wij hebben ons met 34° C dwars door de stad gewurmd met onze caravan, overal omgeven met lofgozertjes en dito meiden op supersnelle brommertjes die links en rechts en soms onder je door, je voorbij willen komen allemaal op weg naar het strand. Chaos, hitte, hitte en chaos....
De camping biedt een klein kort landje en naast de plek voor de caravan sta je zowat met de luifel en je stoeltjes op de weg door de camping 😬

Een ijsje staat aangegeven voor €2, dus kosten twee ijsjes € 4,60. Logisch toch! De juffrouw achter de bar zegt " service" en vindt het vervolgens gek dat ik dàt gek vindt. 😵 Dan kun je beter de prijs van een ijsje 10% hoger op je prijslijst zetten, zei ik nog. Waarschijnlijk weer mijn roestige Spaans want ik kreeg een vuile blik en zij ging door met haar werk. Misschien van de winter maar naar Spaanse conversatie?

Derk zijn afspraak bleek een heerlijke oudere Spanjaard, Miguel, die samen met zijn vrouw Amalia naar de camping gekomen was met het doel ons mee te nemen voor een rondritje in San Sebastian en een heerlijke maaltijd. Een gezellig oud scheepsrestaurant met een heerlijke kaart. Alle talen vlogen  over tafel; Derk en Miguel in het Engels en Amalia en ik in het Frans. Wat ik me vooraf niet gerealiseerd had dat, zo vreselijk dicht bij de grens, de kinderen vaak tweetalig onderwijs krijgen. Franse conversatielessen zijn na vanavond niet meer nodig 😅😅.

Bilbao e.o.

Nadat we nog een Nederlandse dame kennis hebben laten maken met de inbrekerskwalitwiten van ons Nederlanders  (zij had de deur van haar camper dichtgeslagen terwijl de auto vergrendeling aanstond en haar sleutels in de camper lagen) zijn we
terecht gekomen op een camping tussen de bergen, met een grasland dat de schoonheidsprijs verdiend, een leuk restaurantje met 3 keuzes aan maaltijden met lekkere Verdejo wijn en gerund door Basken. In het weekeinde komt er een band spelen en door de week is het bijna uitgestorven.  Daar houden we van! 😅 vooral van dat laatste.
In de omgeving veel mogelijkheden om te wandelen en om van de gebaande paden af te wijken. Zoals bekend houdt vooral Derk daarvan en ben ik meer van het wandelen. Maar ja, je bent nou eenmaal op vakantie hè?

In het natuurreservaat was ook een waterval, de grootste van Europa. Tenminste dat zeiden ze. Omdat we de vorige keer een waterval gemist hadden gingen we op zoek naar deze. Zo'n twee kilometer vóór de waterval kon je de auto parkeren en de rest moest gelopen worden. Wij op pad met de wandelstokken die we aangeschaft hadden in Santiago. Lopen, klauteren en weer een stukje lopen......weer geen waterval; je gelooft het niet; het water was op! De grootste waterval van Europa had nauwelijks water, slechts een miezerig klein straaltje...zoiets alsof je een kraan opendraait die van binnen verkalkt is.😓
Zwijgend toch maar foto's gemaakt totdat we omhoog keken.....Een enorme zwerm roofvogels zweefden boven ons hoofd. De lokalen beweren dat dit gieren waren maar dat wijt ik aan een roestige vertaalfout 😂 van mijn Spaans. Een hele rapportage staat op de Nikon en komt nog wel eens boven water. Al met al was dit een geslaagde onderneming.

Op zoek naar een supermarkt stonden we opeens in hartje Bilbao. Best wel een mooie stad maar vreselijk druk. We hebben nog wat gedronken in een buitenwijk aan zee en hebben vervolgens besloten dat dit niets voor ons was.

De Spaanse wijnvoorraad hebben we gezocht en gevonden in de LeClerc supermarkt in de buurt. De ruimte in de auto wordt wat problematisch, we moeten ook nog naar Frankrijk. ..

Tussen goud zoeken en op bedevaart

Vanaf deze kampeerplaats zijn we de verschillende kanten op gegaan: goudzoeken in  Las Medulas, aangekomen voor de wereldreis op de boot in La Corūna,  en op bedevaart geweest in Santiago de Compostella. Een druk leven lijkt me zo!

Het goudzoeken was simpel; laat de bergschacht  vollopen met water zodat de onderkant instort en dan komt het goud vrij. Tenminste zo deden de Romeinen het en hebben toch zo'n 5 à 6 ton goud buit gemaakt. Overigens werd het werk gedaan door slaven en ik hoop van harte dat ze eerst de slaven eruit gehaald hebben voordat ze de berg vol met water lieten lopen. Derk heeft nog de moed gehad om boven op de resterende bergen te klimmen om het uitzicht te bewonderen en ik heb me vermaakt op het terras onder aan de berg. Het klimmen werd teveel voor Puck 😂😂.

La Corūna is een mooi grote stad met iets teveel mensen om na een boze tocht over de Golf van Biskaje aan te komen. Ik weet niet precies wat ik ervan verwacht had, maar niet dit. Ik denk maar steeds: ja en dan lig je daar. Hoe dan verder?  Naar een volgende grote stad of een of ander vissersdorp waar geen mens te bekennen is om vervolgens op de Rio Grandioso te overwinteren waar in de winter de temperatuur aangenaam is maar ook geen mens te zien is. 😩 Waar zijn de Volendammen, Urken of Zierikzeeën van Spanje gebleven? Of, wacht eens.....Daar zie je 's winters ook niemand. Tsss, wij blijven maar thuis in de winter.

Dan maar op bedevaart naar Santiago.  Wandelen langs de snelweg  vanaf de Franse grens? Niet helemaal, je hebt ook leuke stukken. Het weer is dan het enige probleem. De ene dag in je korte broek en de andere dag in regenkleding omdat de bewolking tussen de bergen laag blijft hangen
Eenmaal aangekomen staat de kathedraal in de steigers en moet je je tussen de bouwsteigers naar binnen werken. Totdat je er omheen loopt en de achterdeur ontdekt die aan een minstens zo mooi plein ligt. Om naar de graftombe van Jacob te gaan, de monnik die dit allemaal veroorzaakte, moesten we in de rij, dus we geloven van harte dat de man daar nog ligt!

Het wordt weer tijd om te verkassen...Morgen richting Bilbao...