Enige tijd geleden hadden we gelezen dat ze vanavond een mosselavond hadden.
Het feit dat we vandaag exact 19 jaar getrouwd zijn, best wel veel van mosselen houden plus een huis volgestapeld met verhuisdozen zorgde ervoor dat we ons vertier vanavond buiten de deur zochten. De mosselen waren best lekker. Naarmate we het volgende pannetje kregen, kregen we ook de mosselen die in het eerste pannetje de schelp ontvlucht waren. Niets te klagen dus, uiteindelijk :-).
Het feest werd opgeluisterd door het mannenzangkoor "de Zaanse Parelvissers", die ons onderhielden met de ge-eikte nummers van André Hazes, de oeroude zeemansliederen plus nog enige vertalingen uit het Duitse repertoire zoals "Jungen, komm bald wieder" en "das kommt nicht mehr".
Een nummer waarvan de titel mij ontschoten is, maar waar deze frase herhaalt wordt in het refrein.
Das kommt nicht mehr........een avond eten in het Jachthavenrestaurant, kijken over de Lek, rotzooien met de gordijntjes omdat je precies daar zit waar de zon schijnt, je verwonderen over de capriolen die de pont maakt en de gestaag aan je voorbij trekkende binnenvaart.
De realisatie dat je moet zoeken naar een restaurant in Drenthe die hetzelfde, maar dan anders, is.. Wat zal ik moeten wennen aan het missen van de verworvenheden zoals de aardappelboer, de man die 30 jaar geleden al besloten had dat " afkokers" niet aan mij besteed waren en sindsdien de aardappels op ons bord bepaalde. Dan was daar nog de sinasappelman die iedere drie weken aan de deur kwam, 30 jaar lang. De man die mijn gezin van haver tot gort kende en ieder keer naar de kinderen en later de kleinkinderen informeerde. De fysiotherapeut die ik misbruikte met mijn pijntjes (en die dit verdraaid goed wist) waar we binnen stormden nadat we gehoord hadden dat één van de meiden geslaagd was en die daar op dat moment op de tafel lag.
Culemborg, ik zal je, denk ik, best wel missen. We laten geen mensen achter, de kennissen wonen (inter)nationaal, die blijf je zien, maar de aardappelboer, de sinasappelman, de fysiotherapeut, het oude dorps geroddel....
Dag Culemborg, het was best wel gezellig om hier te wonen.
Toch...., redenen genoeg om verder te gaan. Een huis zonder trappen, een super rustige mooie buurt, bos binnen 1 minuut en heel misschien een nieuwe aardappelman, sinasappelman.....
