Dziwnòw

We waren uitgekeken in Stettin voor deze keer en waren op weg naar Swinemünde, het eerste traject van de 200 mijlen naar Gdansk. Daar aangekomen bleek er weinig te doen. Een jachthaven in een stukje groen midden in het havengebied. Geen winkels, geen restaurantjes,  geen toiletten, alleen maar steigers. Wel mooie trouwens ☺.

Toen maar het besluit genomen gelijk de tweede etappe er achteraan te nemen. Midden op het strand verschijnen opeens twee aanlooptonnen en daar moest je dan tussendoor. Achteraf veel groter dan het in eerste instantie leek en daarachter vonden we een kleine marina en een grotere visserijhaven. Omdat we geen idee hadden omtrent de grootte van de marina zijn we gelijk de visserijhaven ingedoken. Helaas bleek dit niet de bedoeling en we werden vriendelijk verzocht vooral niet aan te meren. Onderwijl stond de mam in een telefoon te praten. Toen we bij de marina aankwamen bleken we te zijn aangemeld en ze hadden precies de juiste plek voor ons. Het bootje dat er lag werd op een andere plek gemanoeuvreerd en er was aan de buitenkant van de haven een ideale plek gecreëerd.

Even rond wezen lopen en weer wat aardbeien gekocht, biertje gedronken en opeens begon de zon te schijnen. Hoeveel geluk kan een mens hebben?

Morgen een stukje verder als we tenminste door het Sperrgebiet kunnen. ....