We naderen zo'n beetje het einde van Rügen en overnachten net voor de brug naar het vaste land in Altefähr. Om daar te komen passeer je iedere keer een smalspoorbaan van een trein die je overal waar je maar wilt heenbrengt. Co2 is hier niet zo'n punt 🤣
Toch nog even een verhaaltje hoe mijn Blij Ei transformeerde in een wel heel enge Draak.
Diep in het bos, op een wel heel erg smal bospaadje, was daar opeens een schreeuwende fietser. Ik moest mijn hond bij me houden, riep hij. (Ze zat net keurig aan de lijn). Hij ging zo te keer dat Do vóór mij ging staan, zichzelf "opblies" qua grootte en gigantisch begon te grauwen. Echt heel lelijk. Die man passeerde mij al scheldend en ik zei zo iets als "ben blij dat ik je niet versta", en toen spuugde hij naar mij. Do rukte zich los en probeerde de man in zijn bil te bijten. Hij kon fietsen als een gek en Do erachter aan. Ik roepen en na zo'n 50 meter kwam ze terug. Nou zal ik dat gedrag niet belonen maar stiekempjes was ik wel blij met die bescherming daar in dat bos 😉. Ik schijn dat soort griezels aan te trekken. Het is niet de eerste keer en als ik mijn mond niet hou, zal het ook niet de laatste keer zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten