Bij Zagora links af, maarre...inmiddels was duidelijk dat ook daar een "slijterij" gekomen was dus die we moesten echt even bekijken. Geparkeerd naast de moskee, hoor ik opeens een man spreken over la Hollanda. Ik kijk hem aan, hij breekt zijn telefoongesprek af en zegt "Goedemorgen, hoe gaat het met u, kunt u alles vinden?"
Deze man werd opeens onze beste vriend 🤣🤣. Hij bleek in Leeuwarden te wonen met zijn vrouw, maar was met zijn zoon in zijn geboorteplaats, waar hij ook een woning had. Uiteraard wist hij de "slijterij" te vinden en heeft ons daar geïntroduceerd; een hotel vanwaar je je wijn en bier mee kon nemen. Na nog wat nagepraat te hebben en de uitspraak gedaan te hebben dat we elkaar ooit weer zouden ontmoeten, Inshalla, ging ieder weer zijn eigen kant op. Net om de hoek, werden wij aangesproken door een man die op mijn Berber ketting wees en zei dat ik die niet kon dragen, het was een mannelijk teken die bedoeld was voor "de vrije man". Hij frummelde wat en deed de ketting bij Derk om zijn nek, nodigde ons uit even bij hem in zijn winkel te kijken en voor we het wisten ging ik met een nieuwe Touareg ketting de deur uit. De man deed het zò leuk dat we het hem graag gunden.
Nu staan we op een camping in de middle of nowhere in Tazzarine met weinig andere mogelijkheden dan het zoeken naar fossielen in de omgeving (hoeft niet, heb ik al) of te kijken naar de omgeving (heb ik al gezien, is weinig inspirerend), of een dagje heerlijk rustig in de zon zitten 🌞
Geen opmerkingen:
Een reactie posten