Foum Zgid

Dwars door een stuk land dat wel heel veel op de Sahara begint te lijken, op weg naar een oase met hotel, zwembad

en camperplaats.

Verleden jaar was de begeleiding hier ook geweest en volgens mij dromen zij nog steeds van het diner dat zij toen hier gekregen hebben. Hier moest dus overnacht worden 🤣

Onderweg ook nog gezocht naar een geocache en die ook gevonden. Vreemd idee, zo midden in de woesternij

De mooiste fotos hiervan staan op mijn fototoestel dus daar kan ik niets van laten zien. Dat komt nog wel eens.

Onderweg hiernaar toe nog een halve reddingsoperatie moeten uitvoeren bij de dierenarts. Net als zovelen werd zij ook gegrepen door een soort voedselvergiftiging. En als je dan alleen rijdt en ze zowat van haar stokje ging, moesten we iemand uit een andere camper charteren die met haar auto kon rijden terwijl zijn partner met de eigen wagen kon doorrijden. Vanaf dat moment zijn we in colonne achter elkaar aangereden naar het eindpunt. Toch jammer dat ze dit diner gaat missen 🤪

Halverwege kwamen we in het stromingsgebied van de Draâ. Wij daarboven en de Draâ daar beneden. Vrouwen doen hun was in de rivier en het water wordt tevens gebruikt als irrigatiemiddel voor kleinschalige landbouw.

Even gestopt, koffie gedronken, dierenarts gecontroleerd, Puck laten plassen en van onze eigen dierenarts te horen gekregen dat zij ook niets voor ons konden betekenen vanwege, kort samengevat, de narcoticawetten in Marokko. Gelukkig slaat de Tramadol wel aan. Puck  heeft de tijd van zijn leven en is zo stoned als een garnaal. Hij struint wat buiten, valt om, moet weer op zijn poten gezet worden, en gaat weer door. Het is wat minder relaxed als we verwacht hadden. Puck is een tikkende tijdbom,  maar hij heeft het naar zijn zin  heeft geen pijn voor zo lang het duurt,  dus we proberen gewoon te genieten.