Merzouga

Nog even wezen kijken waar we Puck achterlaten en tot onze verbijstering geconstateerd dat het graf bezaaid was met steentjes waarop de namen stonden van onze medereizigers en hun honden. Dat voelde wel heel lief. Peter, een medereiziger,  heeft nog een hele mooie foto gemaakt. Toen was het vertrek, we laten hem achter in Marokko 😥!

Een reis naar de zandheuvels van Marokko.  Om daar te komen moet je uren door het eindeloze "niks". Na een aantal uren  had ik het wel gezien. Been there, seen that....🤪

Even stoppen voor een kop koffie en tegelijkertijd een geo-cache gezocht door Derk en Joyce, zie ik opeens een mannetje als een razende door het "niks" op ons af fietsen met een koffertje achterop. Hij stopt en opent zijn koffertje....vol met fossielen en Berbersieraden. Ik heb hem aan zijn verstand proberen te peuteren dat ik absoluut niets wilde kopen. Joyce werd weer het "slachtoffer". Òf ze heeft een grote familie die ze van sieraden gaat voorzien òf ze gaat een winkeltje beginnen 🤣🤣. Als afscheid gaf ik de man een paar lollies en wat pennen voor zijn kinderen.(daar is dringend behoefte aan hier!). Hij was geroerd en als dank kreeg ik van hem een gevlochten leren armbandje van kamelenleer en zei "dit is goed voor je, goed voor alles. Hier ga je weer van lachen"

Aangekomen bij de grootste zandduinen van Marokko en genoten van de zonsondergang 🌞