Icht

Vandaag een herhaling van een tocht die we in 2014 voor de eerste keer maakten. Wat een verschil  gigantisch! Waar ik in 2014 nauwelijks naar buiten durfde te kijken vanwege de enorme hoogteverschillen en smalle bergweggetjes  reden we nu op een geasfalteerde tweebaansweg met een vangrail op de kritische momenten.

In 2014 reden we over een karrespoor door het midden van de vallei, nu keurig over de asfaltweg. We reden dwars door de plantages met hier en daar een huisje, nu wordt met een sneltreinvaart een compleet modern dorp tussen de rotsen gebouwd.

Een vooruitgang voor de Marokkaanse bewoners en een teleurstelling voor de 4x4 rijders. De camperrijders varen (rijden) er wel bij!

De morgen begon hectisch en verdrietig. Opeens lag Puck bij de camper met zijn oogbol uit zijn linkeroog ,(luxatie bulbi). We hebben meteen de in de groep aanwezige dierenarts, Joyce,  erbij gehaald die gelukkig in staat was de oogbal terug te duwen en het oog dicht te hechten zodat het binnen bleef en tijd heeft te helen.

Daarna gezalfd en de hond voorzien van een dosis tramadol. De vraag is waardoor dit gebeurd is en hoe het morgenochtend met Puck zal gaan. Vooralsnog eet, drinkt en plast hij, maar Puck is inmiddels zo oud dat er een reden moet zijn waarom dit gebeurd. Er wordt op dit moment gedacht aan een tumor 🤢. We hopen morgen in Tata, een woestijndorp, een dierenarts te vinden voor een operatietafel en de juiste medicamenten.