Peniche

Geslaagd in onze missie. Dat betekent dat we op de verjaardag van Silvia bij Anko en Silvia aangesloten zijn in Peniche. Vooral op het laatst was het een kwestie van gas blijven geven, maar we hebben het gehaald 

Onderweg nog prachtig gekleurde herfstwijnranken gezien

en hebben we ons af zitten vragen waar al het water was gebleven uit de vele riviertjes die we onderweg tegengekomen zijn. Blijkbaar zijn de rivieren al lang opgedroogd, gezien het feit dat in de rivierbedding gewoon wegen aangelegd zijn en zelfs een enkel huis door een stoutmoedige Portugees gebouwd was.

 

Na aankomst was het tijd voor de Do-uitlaat-show. 🤪

Op de hoek van de straat vond ik een dierenwinkel. Ik ben even gauw naar binnen gelopen om te vragen of zij misschien de scaliborband tegen de beroemde en beruchte zandvliegen hadden. Do maakte in de tussentijd gebruik van de situatie door alle winkeldames om haar hondevingertje te winden en dankbaar de gulle gaven uit de petshop tot zich te nemen. 

Het afrekenen was een probleem, ik had mijn betaalpas niet bij me. Snel pas opgehaald, maar toen bleek dat ze alleen de portugese versie accepteerden. De dames wezen mij de dichtstbijzijnde bank voor cash aan en ik, in galop, de kruising over, naar de bank.

Mijn broek was wat aan de wijde kant geworden, mede door mijn veranderde (opgedrongen) eetpatroon en de pillen die de dokter voorgeschreven had om die ellendige bloedsuiker tegen te gaan. 

De knoop was blijkbaar uit het gat geschoten en daar stond ik opeens, bijna bij de bank, met mijn broek op mijn hielen . Het was best een toer om alles weer op te hijsen en erbij te kijken of er niets aan de hand was, terwijl Do een aanval probeerde uit te voeren op de lijn waaraan zij vast zat.

Broek opgehesen, hond de waarheid verteld, geld gepind, scaliborband afgerekend om daarna tot de ontdekking te komen dat Do gezien had waar de hondenkoekjes lagen. Ze weigerde de winkel te verlaten, nam snel nog een hap uit de koekjesvoorraad en gooide zich in haar inmiddels bekende tantrumhouding. Op haar rug! In de nee-stand!

Ik zweer  dat ze erbij lachte....😡

Ik ben uiteindelijk weer bij de campers gekomen en we zijn lekker uit eten gegaan om Silvia's verjaardag te vieren.

        🎶🎵 Hiep, hiep, hoera 🎶🎵