Na een kopje koffie met een gebakje, in plaats van het ijsje wat een beetje te koud leek op de nu wat ongezellige opgebroken boulevard, gingen wij ieder onze eigen kant op. De één richting de camper en de ander (ik) nog even een boodschapje doen. Op de terugweg had ik de pech ingehaald te worden door een zeer ongeduldige onbeschofte heer op een motorfiets. Hij had vreselijke haast, sneed mij, haakte achter mijn handrem, waardoor ik richtig berm onderuitging. De motorrijder keek, zag "dat het goed was" en reed hard weg. Aardige Portugezen die wèl stopten en mij wel naar huis wilden brengen. Jammer genoeg spraken ze alleen Portugees, dus ik dacht vol met adrenaline...ik fiets zelf wel. Ze waren niet zo kien dat ze het nummerbord onthouden hadden dus ik had er weinig aan. De schade....een afgebroken handrem, de leren handgreep beschadigd, een joekel van een blauwe plek en een gebutst ego.
De dag erna tòch maar weer op het stalen ros naar Fuseta...daar waar de flamingo' s op hoge poten door het zoute water scharrelen op zoek naar krill om hun roze kleur weet op peil te brengen. Leuke ontmoeting met een geitenhoeder met een paar vervaarlijke honden die behalve de geiten, elkaar in de gaten hielden.
Het pad op de heenweg liep uiteindelijk dood tegen de onneembare spoorlijn en het riviertje. Op de terugweg de andere kant van het spoor genomen en uiteindelijk in het natuurgebied "Ria Formosa" terecht gekomen. Daar waar de Tour de France fietsers hun fietsen op hun rug slingerden om over het spoor te klunen, moesten wij langs bergen en dalen en door de rivier met de toch wel wat zware, maar ook zo degelijke fiets, die je overal brengt waar je maar wilt. (mits Derk in de buurt is om te helpen sjouwen💕)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten