Na een middagje Galgo puppies knuffelen en Paëlla koken weer op weg naar de volgende bestemming; een rots ergens ònder Valencia waar gieren nestelen en door de lucht zweven en paragliders zich met ware doodsverachting van diezelfde rots afstorten. Optelsom van één middag....geen gier gezien en één paraglider net gemist bij de landing. Ach, je kunt niet alles hebben, morgen weer nieuwe kansen 🤣.
Jacq, een vriendin uit ons "Rietpol"- verleden heeft zich in Andalusië gevestigd en is daar fostermams voor een stichting die Galgo's en Podenco's redt. Zo te horen is dat ook wel nodig. Je wordt heel verdrietig als je de verhalen die je hoort over de manier waarop sommige jagers met hun honden omgaan. Als Puck weer eens dementie-dommig in de weg zit weet ik zeker dat hij het beter bij ons heeft dan bij de Spaanse jagers 🐾🐶🐾.💕
Weet je overigens wat er gebeurt als je een man de toebehoren voor een Paëlla laat dragen wat je verpakt hebt in een vuilniszakje omdat je de boodschappentas niet kunt vinden en langs een vuilcontainer loopt? 🤪🤪...
Daar ging de Paëlla 🥘..😳😳
Geen opmerkingen:
Een reactie posten