Benidorm

Gearriveerd voor de Carthago minibijeenkomst. 

Benidorm is in eerste instantie schrikken. Erg Engels, veel mensen die dat eiland ontvlucht zijn met een gemiddelde leeftijd van zo'n 80 jaar (denk ik 😜). Op straat worden scootmobiels te huur aangeboden waar je met z'n tweeën gezellig op kunt rond touren..

 

en in supermarkten en in bars hangt expliciet de vraag of mensen zich aan willen kleden als ze binnen komen. Als je ze in hun badkleding ziet lopen of met ontbloot bovenlijf (ehhh..zowel mannen als vrouwen) kùn je je dat voorstellen 😭. De eetcultuur floriseert er rijkelijk en de Avenue die rechtstreeks naar de boulevard leidt bestaat uit zo'n 2 kilometer aaneen-gesloten eettenten en pubs waar je een maaltijd kunt krijgen voor zo'n 6 euro inclusief drank.

            Als je met de mensen praat, snap je dat ze daar hun winter door willen brengen. Het alternatief is wegkwijnen achter de geraniums, geen sociale kontakten, slechter eten en een druk familie-leven waar ze nog nauwelijks deel van uit kunnen maken, terwijl in Benidorm de zon het hele jaar schijnt, je zelf je eten kunt kiezen, goede medische voorzieningen en een rijk sociaal leven. Het is maar waar je voor kiest..🤔

Het minitreffen was in Albir, een aantal kilometers verderop, bij een uitstekend Japans restaurant  waar je vrolijk werd van de kwaliteit van het eten maar ook van de prijs. Wel vraag je je even af hoe ze het doen; onbeperkt allerlei Japanse gerechten, inclusief drank, voor €13,50. Je zit te wachten op de crux, maar die kwam maar niet....het eten overigens wel 🌯🍲

Gezelligheid kent geen tijd, dus het naderende afscheid morgen moest nog even weggedronken worden in de Engelse pub in Benidorm.

Morgen weer door..😊