Die burcht daarboven....Die moest toch te bereiken zijn....op de fiets 😯. In de laagste versnelling de berg op en het bijna gehaald met watten in de benen, uitgerekte longen met het verstand op zero.
Na een rustperiode met uitzicht over de Moezel en een welverdiende Schwarzwalder torte en een Erdinger Weizzen (zonder alcohol, dat dan weer wel) was ik weer te porren voor een rondleiding door de burcht. Een allemachtig leuke dame die moeiteloos omschakelde van Duits, Nederlands en Engels werd onze gids en heeft ons een leuke 40 minuten bezorgd.
Daarna weer naar beneden met de remmen constant ingedrukt (wat de fiets gezien de protestgeluiden niet kon waarderen) om te voorkomen dat je sneller dan het geluid beneden in het dorp arriveerde.
Lekker een BBQ met Riesling Champagne en daarna naar bed om de volgende morgen uitgerust naar Ediger-Eller te vertrekken, ditmaal op zoek naar de wijnmaker Oster, volgens Marie-Claire niet te verwarren met zijn neef Walter J. Oster.
Navraag leerde helaas dat alle Osters familie van elkaar zijn en hun wijn o.a. verkopen via de Weingutskeller St. Aldegund, waar we dus op dat moment niet waren. Wel wat wijn geproefd maar geconcludeerd dat ze best lekker zijn maar buiten het Moezel gebied aanmerkelijk beter te betalen, dus Nederlanders als we zijn, onverrichter zake naar de camper teruggekeerd.
WoW naar boven gefietst! Wij waren hier vorig jaar geweest op onze terugreis van Spanje tour, lijkt ons super om eens met de boot te doen. Maar deze zomer heeft een Friese boot buurman , die op de beroepsvaart deze route deed, ons uitgelegd dat er toch echt weinig tot geen havens zijn, en je daar echt rekening mee moet houden. We gaan het nog een keer bekijken voor volgend jaar. Wel heel lekker gegeten in een rest in cochem dat bediend werd door een bejaard echtpaar, hij liep helemaal krom, maar bracht toch alle gerechten keurig aan tafel.
BeantwoordenVerwijderen